Πολιτική Διακήρυξη: Αριστερή Παρέμβαση – Αντικαπιταλιστική Κίνηση στη Δυτική Ελλάδα

Διανύουμε μια περίοδο κρίσιμη για το μέλλον των εργαζομένων, της νεολαίας και του λαού μας. Δέκα χρόνια από την έναρξη της καπιταλιστικής κρίσης το 2008 φαίνεται πως αυτή όχι μόνο δεν έχει ξεπεραστεί, αλλά οι παγκόσμιες  οικονομικές αναταράξεις, φέρνουν ξανά στο προσκήνιο τον κίνδυνο εμφάνισης νέων κρισιακών φαινομένων.

Η πολεμική απειλή σφίγγει γύρω μας τον κλοιό με τον εξελισσόμενο ανταγωνισμό οικονομικών συμφερόντων και την ένταση των πολεμικών αναμετρήσεων στην ευρύτερη περιοχή, να επισφραγίζεται από τη  αυξανόμενη συμμετοχή της χώρας μας σε στρατιωτικές επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ και την επικίνδυνη έξαρση του εθνικισμού. Η Ε.Ε., μόνο «σπίτι των λαών» δεν φαντάζει στα μάτια του κόσμου, αλλά το πραγματικό στρατηγείο για την προώθηση της αντιλαικής επίθεσης, παράγοντας φτωχοποίησης και εξαθλίωσης.

Η κυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-ΑΝ.ΕΛ. όσο και αν προσπαθεί να πλασάρει το αφήγημα της δήθεν εξόδου από τα μνημονία, μέρα με τη μέρα αποκαλύπτεται στους εργαζομένους, τη νεολαία, τα φτωχά λαϊκά στρώματα πως τα μνημόνια όχι απλά δεν τελειώνουν αλλά ουσιαστικά επεκτείνονται για δεκαετίες. Βάζοντας τη σφραγίδα της στην εφαρμογή  του ευρωμνημονίου διαρκείας τουλάχιστον μέχρι το 2060,  η συγκυβέρνηση προχωρά με τη συνέχιση των μνημονιακών δεσμέυσεων, που φτωχοποιούν την πλειοψηφία του λαού, αυξάνουν την εκμετάλλευση των εργαζομένων και οξύνουν τις οικονομικές-κοινωνικές αντιθέσεις. Περισσότερος πλούτος (δημόσιος και ιδιωτικός) συγκεντρώνεται στην οικονομική ολιγαρχία μέσα από ιδιωτικοποιήσεις,  τη ληστρική εκμετάλλευση φυσικών πόρων, χτυπιέται κάθε κατάκτηση και εργατικό δικαίωμα που είχε απομείνει. Παράλληλα οι κινήσεις αυτές οδηγούν στην ισχυροποίηση του πολιτικού συστήματος και της εξουσίας των καπιταλιστών και στην πλήρη πρόσδεση στις αποφάσεις και τους σχεδιασμούς Ε.Ε., ΝΑΤΟ, Η.Π.Α.

Στη περιοχή της Δυτ. Ελλάδας τη στιγμή που η παράταξη Κατσιφάρα τάζει ανάπτυξη με νέα έργα υποδομών ύψους 1δις ευρώ μέχρι το 2021, τα κοινωνικά λαϊκά προβλήματα όχι μόνο παραμένουν άλλα διαιωνίζονται. Η ανεργία ακόμα παραμένει εφιαλτική, οδηγώντας εκατοντάδες χιλιάδες στη μετανάστευση ή στην ανέχεια και περιθωριοποίηση. Ταυτόχρονα οι δήμοι και οι περιφέρειες αποδεικνύονται πρωτοπόροι στη εφαρμογή των νέων βάρβαρων εργασιακών σχέσεων (voucher, οχτάμηνα),  παρουσιάζοντάς τα ως «φάρμακο» για την αντιμετώπιση της ανεργίας. Επεκτείνεται η φορομπηξία, η ακρίβεια-ιδιωτικοποίηση των κοινωνικών αγαθών, των υπηρεσιών, που σε συνδυασμό με το πετσοκομμα μισθών-συντάξεων οδηγούν στη μείωση του λαικού εισοδήματος. Ιδιωτικοποιούνται-εκχωρούνται στο κεφάλαιο δημόσιων χώροι, δημόσια αγαθά και περιουσία (μεγάλες εκτάσεις γης, λιμάνια, αεροδρόμια, επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας κλπ) με χαρακτηριστικό το πρόσφατο το πέρασμα 10.119 ακίνητων του δημοσίου στο Υπερταμείο για διαχείριση-εμπορευματοποίησή τους ή και πώληση, που προστέθηκαν στα 72.000 προηγούμενα. Προωθείται η επέλαση των επενδυτών για πλήρη παράδοση στο κεφάλαιο του χώρου, του περιβάλλοντος και των ενεργειακών αποθεμάτων στο όνομα της καπιταλιστικής ανάπτυξης (κοιτάσματα στο Ιόνιο κ.α.).

Σε αυτό το φόντο εξελίξεων έχουμε μπροστά μας την διεξαγωγή των περιφερειακών και δημοτικών εκλογών παράλληλα με τις ευρωεκλογές το Μάη του 2019. Από νωρίς τα συστημικά πολιτικά κόμματα (η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, η ΝΔ, το ΚΙΝΑΛ, το Ποτάμι, η Χρυσή Αυγή, νέοι και παλαιοί εθνικιστικοί σχηματισμοί) ανταγωνίζονται μεταξύ τους στη προεκλογική κούρσα για το ποιος θα μπορέσει να εφαρμόσει καλύτερα την αντεργατική-αντιλαική επίθεση, , ποιος θα είναι είναι ο καλύτερος εκφραστής της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ. Για αυτούς είναι μονόδρομος η φυλακή της ΕΕ και του ευρώ, τα αιματηρά πλεονάσματα, η επίθεση στα κοινωνικά δικαιώματα, η καταλήστευση του φυσικού πλούτου για την εξυπηρέτηση των αναγκών μεγάλων πολυεθνικών.

Για τους αγώνες των εργαζομένων, των ανέργων, της νεολαίας δεν υπάρχει όμως μονόδρομος! Κόντρα στην ηττοπάθεια και την εκλογική ανάθεση πρέπει να ξαναπιάσουμε το νήμα του αγώνα, πρέπει να διεκδικήσουμε όσα τόσα χρόνια μας άρπαξαν και ακόμα περισσότερα. Αυτή η βάρβαρη και βαθιά ταξική πολιτική συγκυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ – Κεφαλαίου, δεν παίρνει διορθώσεις. Πρέπει άμεσα να ανατραπεί με συντονισμένους και αποτελεσματικούς εργατικούς και λαϊκούς αγώνες, με ανατρεπτική κοινή δράση όλης της μαχόμενης Αριστεράς.

Σε αυτή τη κρίσιμη περίοδο, υπάρχει η δυνατότητα η συσσωρευμένη οργή εντός του λαού να πάρει κινηματική πολιτική έκφραση σύγκρουσης με το μαύρο μέτωπο κυβέρνησης-ΕΕ-Κεφαλαίου, για να ανέβει η πάλη του εργατικού λαικού κινήματος προτάσσοντας την ρήξη και έξοδο από την ΕΕ, τη διαγραφή του χρέους, την ανατροπή της ευρωμνημονιακής πολιτικής κυβέρνησης-ΕΕ. Να εκφραστεί η εκλογές το ρεύμα πραγματικής καταδίκης αυτή της πολιτικής που εδώ και μια δεκαετία έχει ισοπεδώσει τις εργατολαικές ανάγκες και υποθηκεύει το μέλλον του λαού για χρόνια. Το οποίο θα συγκρούεται και σε τοπικό/περιφερειακό επίπεδο με την αντιλαϊκή πολιτική  των δημοτικών/περιφερειακών αρχών για να διεκδικεί και επιβάλει τα αιτήματα του. Για αυτούς τους λόγους απευθύνουμε αγωνιστικό κάλεσμα σε κάθε εργαζόμενο, νεολαίο, αγωνιστή.

 

Ο Κλεισθένης Ι βαθαίνει τον ρόλο του περιφερειακού και τοπικού κράτους στην εφαρμογή της πολιτικής της κεντρικής εξουσίας, της ΕΕ, των επιχειρηματικών συμφερόντων

 

Με την ψήφιση του νόμου «Κλεισθένης Ι» το περασμένο καλοκαίρι δρομολογείται η ακόμα μεγαλύτερη εμπλοκή δήμων και περιφερειών,  στην υλοποίηση της αντιλαϊκής επίθεσης! Ο Κλεισθένης I φέρνει θεσμικές αλλαγές που αποτελούν τη συνέχεια, τον «εκσυγχρονισμό» και την εμπέδωση όσων εφαρμόστηκαν με τον «Καλλικράτη» (και παλαιότερα τον Καποδίστρια), στοχεύοντας στην «αποτελεσματικότερη και ταχύτερη» πρόσδεση και διαπλοκή των δήμων και των περιφερειών με τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα και τους σχεδιασμούς τους. Αποτελεί την εξειδίκευση της αντιδραστικής πολιτικής στο τοπικό κράτος με ένα σύγχρονο οικονομικό και πολιτικό πλαίσιο, όπως αποκρυσταλλώνεται μετά από 8 χρόνια οικονομικής κρίσης και εφαρμογής μνημονίων διαρκείας.

• •    Σε πολιτικό επίπεδο: Επιχειρείται να εξασφαλιστούν ευρύτερες συναινέσεις κομμάτων της αστικής πολιτικής ώστε να μπορέσουν να προωθήσουν τις βασικές κατευθύνσεις της κεντρικής πολιτικής, που δεν είναι άλλες από τη λειτουργία των δήμων και των περιφερειών στην κατεύθυνση της πλήρους επιχειρηματικότητας και της διασύνδεσής τους με κάθε είδους συμπράξεις με επιχειρηματικούς ομίλους.

 

•    Μνημονιακή οικονομική και κοινωνική πολιτική:  Με τον νόμο αυτό, ενισχύεται η εμπέδωση της μνημονιακής οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής στο τοπικό κράτος. Από τη μια, οι οικονομικοί πόροι για τη λειτουργία του τοπικού κράτους θα πρέπει φυσικά να εντάσσονται στο πλαίσιο της «δημοσιονομικής προσαρμογής» των μηδενικών ελλειμμάτων και των ισοσκελισμένων ή/και πλεονασματικών κρατικών προϋπολογισμών που ισχύει για όλες τις χώρες– μέλη της Ε.Ε. Από την άλλη, προωθείται, η μείωση των επιχορηγήσεων που καταβάλλει το κεντρικό κράτος σε δήμους και περιφέρειες. Με την  μεταφορά ακόμα περισσότερων αρμοδιοτήτων…. κυρίως στο πεδίο της κοινωνικής πολιτικής … επιδιώκεται η μετακύλιση του κόστους στους δημότες μέσα από τη φορομπηξία, την επιβολή ανταποδοτικών κριτηρίων στην παροχή υπηρεσιών. Έτσι και με αυτό τον τρόπο ανοίγουν ακόμα περισσότερο τον δρόμο, για τη λειτουργία και την παροχή υπηρεσιών με ιδιωτικο–οικονομικά κριτήρια για το σύνολο των δραστηριοτήτων, με την επιδίωξη δήμοι και περιφέρειες να αποκτήσουν χαρακτηριστικά και μορφή επιχείρησης.

 

• •    Τα ΕΣΠΑ αποτελούν σχεδόν αποκλειστική, πηγή χρηματοδότησης, ενώ ανοίγονται νέες δυνατότητες και πεδία για την εμπορευματική λειτουργία.

 

•    Επιχειρηματικότητα – εκχωρήσεις – ιδιωτικοποιήσεις Η  «απελευθέρωση» της  ενέργειας, της προώθησης των ΑΠΕ, των μεταφορών, της αγροτικής παραγωγής, της διαχείρισης των απορριμμάτων, ή αντίστοιχα της κερδοφόρας αξιοποίησης ακινήτων, υποδομών και φυσικών πόρων, μπαίνουν σε προτεραιότητα στα πλαίσια της επιχειρηματικής στροφής δήμων και περιφερειών. Ως αποτέλεσμα της παραπάνω οικονομικής πολιτικής οδηγούμαστε σε ακόμη μεγαλύτερη συρρίκνωση των κοινωνικών υπηρεσιών, ενώ  ενισχύεται η εμπορευματοποίηση-ιδιωτικοποίηση της Πρόνοιας, της Υγείας, της Παιδείας, του Πολιτισμού.

 

• •    Εργασιακές σχέσεις. Ταυτόχρονα, εξασφαλίζεται η επέκταση – παγίωση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων μέσω προγραμμάτων «ωφελούμενων ανέργων», μέσω προβολής της συνεταιριστικής οικονομίας κλπ. Το μοντέλο ελαστικής εργασίας μέσα από τα προγράμματα ανακύκλωσης της ανεργίας διευρύνεται διαρκώς.

 

•    Στα ζητήματα της Δημοκρατίας. Πάρα την επίφαση δημοκρατικότητας με τον Κλεισθένη,  διατηρείται και, ενισχύεται ο συγκεντρωτικός ρόλος του δημάρχου και του περιφερειάρχη (ανάλογη λογική με το πρωθυπουργικό μοντέλο), η αντιδημοκρατική λειτουργία των επιτροπών, των δημοτικών και περιφερειακών συμβουλίων, η αντιδημοκρατική συγκρότηση του τοπικού πολιτικού συστήματος.

 

 

Ειδικά οι Περιφέρειες με τον «Καλλικράτη» και τον Κλεισθένη μετατρέπονται σε περιφερειακό όργανο προώθησης της κυβερνητικής πολιτικής και εξασφάλισης της πολιτικής της ΕΕ. Επί της ουσίας με τον Κλεισθένη εμπεδώνονται όλες οι αντιδραστικές τομές στο τοπικό κράτος (Περιφέρειες και Δήμοι) και στη διαπλοκή του με το κεντρικό κράτος και την ΕΕ.Πίσω από το αναπτυξιακό όραμα που προβάλει η σημερινή Περιφερειακή Αρχή, με την επίσημη πλέον στήριξη της κυβέρνησης, αλλά και οι επίδοξοι διεκδικητές της, κρύβεται η πλήρης εναρμόνιση με τις ευρωπαικές κατευθύνσεις, την προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων, της εξυπηρέτησης επιχειρηματικών συμφερόντων.

Για αυτούς τους λόγους οι Περιφέρειες και οι Δήμοι, στο πλαίσιο του Κλεισθένη και του Καλλικράτη δεν μπορούν να αποτελέσουν πραγματικό φορέα εφαρμογής μιας φιλολαϊκής πολιτικής, δεν υπήρξαν ούτε μπορούν να γίνουν «λαϊκοί θεσμοί». Μέσα στο υπάρχον πλαίσιο, με τον ασφυκτικό θεσμικό και δημοσιονομικό έλεγχο, είναι αυταπάτη να μιλάμε για δήμους-περιφέρειες κόκκινες νησίδες που θα τις αφήσουν να υπηρετήσουν τις ανάγκες των πολιτών κόντρα στα μνημόνια.

Οι απόπειρες «αριστερής διαχείρισης» κατέληξαν, κατά κανόνα, σε ενσωμάτωση στην κυρίαρχη πολιτική σε δημαρχοκεντρικό καθεστώς. Στην καλύτερη περίπτωση προσαρμόστηκαν σε μια «νοικοκυρεμένη» διαχείριση που δεν τολμά, ωστόσο, να προχωρήσει σε ρήξη με τους πυλώνες του μνημονιακού καθεστώτος σε δήμους και περιφέρειες (επιτροπεία, περικοπές κοινωνικών προγραμμάτων, ελαστική εργασία κλπ) και να επιβάλει με στήριγμα το κίνημα ουσιαστικές κατακτήσεις. Ειδικά απέναντι σε τέτοια «μοντέλα διαχείρισης», το εργατικό λαικό κίνημα θα πρέπει να διεκδικεί αιτήματα με μεγαλύτερη απαιτητικότητα από τοπικές αρχές για την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών, που θα σπάνε στη πράξη το ευρωμνημονιακό ΤΙΝΑ.(πχ μόνιμη πρόσληψη προσωπικού σπάζοντας το φαύλο κύκλο της ανακυκλούμενης μισοεργασίας, χρηματοδότηση των κοινωνικών αναγκών με απειθαρχία στους ισοσκελισμένους προυπολογισμούς που επιβάλλει το καθεστώς της ευρωπαικής επιτροπείας).

Απέναντι στην αντιδραστική αναδιάρθρωση και το πολιτικό κατεστημένο σε δήμους και περιφέρειες, χρειαζόμαστε ένα διεκδικητικό μαζικό κίνημα αντίστασης, ρήξης και ανατροπής σε κάθε περιοχή με γνώμονα τα σύγχρονα κοινωνικά και εργατικά δικαιώματα που θα διεκδικεί και από την Περιφέρεια την ικανοποίηση των αναγκών της εργατικής τάξης του λαού και της νεολαίας, Μέσα από την εμπειρία αυτή θα αποκαλύπτοντας τον ταξικό, αντιλαϊκό χαρακτήρα τους και το αντιδραστικό πλαίσιο που έχει θεσμοθετηθεί στην τοπική διοίκηση εδώ και δεκαετίες σε πλήρη σύμπνοια με τις επιταγές της ΕΕ.

Ήμασταν και είμαστε απέναντι στις θεσμικές αλλαγές που επέφερε ο νόμος «Καλλικράτης» και τώρα ενάντια στο νόμο «Κλεισθένης Ι», επιδιώκοντας συνολικά ένα διαφορετικό τρόπο οργάνωσης της κοινωνίας και της ζωής μας.

 

Κόντρα σε λογικές διαχείρισης, με κριτήριο την ικανοποίηση των σύγχρονων εργατικών αναγκών, αγωνιζόμαστε:

• Ενάντια στην αντιδημοκρατική λειτουργία Δήμων και Περιφερειών και τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις που υπηρετούνται από το προηγούμενο πλαίσιο λειτουργίας τους και επεκτείνονται με τον Κλεισθένη.
• Ενάντια στην ιδιωτικοοικονομική-επιχειρηματική λειτουργία δήμων και περιφερειών, τις άμεσες ή έμμεσες ιδιωτικοποιήσεις, είτε μέσω ΣΔΙΤ είτε με εκχωρήσεις που οδηγούν την παραχώρηση λειτουργιών και υπηρεσιών για την ανάπτυξη της καπιταλιστικής κερδοφορίας σε βάρος των εργαζομένων.
• Ενάντια στο δήμο-επιχείρηση και τον δημότη-πελάτη, ενάντια στην ανταποδοτική παροχή των υπηρεσιών. Ενάντια στο δήμο-φορομπήχτη, στην επέκταση και αυξήσεις των ανταποδοτικών τελών.
• Ενάντια στη λειτουργία δημοτικών, Α.Ε, στη συρρίκνωση-υποβάθμιση των δημόσιων δωρεάν κοινωνικών υπηρεσιών. Ενάντια τις ηλεκτρονικές κατασχέσεις και πλειστηριασμούς σε βάρος των κατοίκων.
• Ενάντια στη παραχώρηση και εκχώρηση της δημοσίας και δημοτικής περιουσίας, (κτίρια δημόσιοι και αρχαιολογικοί χώροι, σχολεία, δάση, πάρκα, παραλίες κ.ά.) Ενάντια στη λογική «όλα στο σφυρί» για την αδηφάγα καπιταλιστική ανάπτυξη και το χρέος στους δανειστές.
• Είμαστε αντίθετοι στα εθνικά και ευρωπαϊκά επιχειρησιακά προγράμματα, που μέσω των κριτηρίων «επιλεξιμότητας» επιβάλλουν τις προτεραιότητες της ΕΕ και των αστικών κυβερνήσεων ενώ αφήνουν ακάλυπτες τις πραγματικές κοινωνικές ανάγκες και προτεραιότητες. Ενάντια στα Παρατηρητήρια, την επιτήρηση, τη συμμόρφωση με τις επιταγές των μνημονίων.
• Ενάντια σε δήμους και περιφέρειες που προωθούν και χρησιμοποιούν δεκάδες μορφές ελαστικής, προσωρινής, φτηνής εργασίας και μαύρης εργασίας.  
• Ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης των απορριμμάτων, που δεν θέτει κανένα κριτήριο για την υγεία των κατοίκων και των εργαζομένων και την προστασία του περιβάλλοντος.
• Ενάντια στην «μεταφορά αρμοδιοτήτων» στους δήμους για υπηρεσίες που αφορούν καθολικά δικαιώματα, όπως η εκπαίδευση και η υγεία , γιατί βαθαίνουν την ταξική διαφοροποίηση και απαλλάσσουν το κράτος από την υποχρέωση παροχής κοινωνικών υπηρεσιών.

 

Τεράστια τα προβλήματα στη Δυτική Ελλάδα με ευθύνη της τοπικής διοίκησης

Μια πενταετία τοπικής διακυβέρνησης από την παράταξη Κατσιφάρα, με τη πρόθυμη συμβολή όλων των δυνάμεων του μνημονιακού τόξου είναι αρκετή για να φανεί η υποδειγματική σύμπλευσή της με την πολιτική της Ε.Ε., της κυβέρνησης, του κεφαλαίου, της πολιτικής των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών που είναι προσαρμοσμένοι στο Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής, με κύριο άξονα τη μείωση της χρηματοδότησης τους από το κράτος.

Για αυτό της το ρόλο η περιφερειακή διοίκηση παίρνει τα εύσημα το ένα μετά το άλλο από τα αστικά επιτελεία, έχει βραβευθεί από την ΕΕ ως «Ευρωπαϊκής Επιχειρηματικής Περιφέρειας» 2017 (!) γι’ αυτό σπεύδει και ο ΣΥΡΙΖΑ να εκφράσει τη στήριξη του στις επερχόμενες εκλογές.

Η πολιτική της εκφράζει την πλήρη εναρμόνιση με τις κατευθύνσεις της κυβέρνησης και της ΕΕ για την ενέργεια, το περιβάλλον, τη διαχείριση των απορριμμάτων, του δημόσιου χώρου κοκ. Στηρίζει τη τοπική επιχειρηματικότητα σε συμμαχία με το τοπικό κεφάλαιο, χρηματοδοτεί μεγάλες τοπικές επιχειρήσεις αδρά, συνεργάζεται άριστα με τα επιμελητήρια και τους επιχειρηματικούς ομίλους. Ο 5ετής επιχειρησιακός  σχεδιασμός που έχει θέσει προωθεί μεγάλα έργα για τα συμφέροντα της οικονομικής ολιγαρχίας (φυσικό αέριο, οδικοί άξονες, σιδηρόδρομος, υδρογονάνθρακές) μακριά από τις ανάγκες του λαού.

Τα αποτέλεσμα αυτής τη πολιτικής είναι ήδη φανερά. Μεγάλη καθυστέρηση στην ολοκλήρωση των δομικών έργων καθιστώντας τα μάλιστα απρόσιτα για την λαική πλειοψηφία (οδικοί άξονες-διόδια), πλήρη εξυπηρέτηση ντόπιων και ξένων επιχειρηματικών συμφερόντων με τη παραχώρηση του Ιονίου για την εκμετάλλευση υδρογονανθράκων από μεγάλες πολυεθνικές, αδιαφορία για τα έργα υποδομής (αντισεισμικά-αντιπλημμυρικά έργα,απορρίματα) και την εξυπηρέτηση των λαϊκών αναγκών, με αποτέλεσμα την χειροτέρευση της ποιότητας ζωής των κατοίκων.

 

Η κατάσταση αυτή έχει οδηγήσει σε τεράστια διόγκωση των τοπικών λαϊκών προβλημάτων, τα οποία η περιφέρεια συγκαλύπτει τάζοντας ανάπτυξη και επενδύσεις. Ενδεικτικά:

• Η αγροτική πολιτική της περιφέρειας, τάσσεται ενάντια επί τους ουσίας στους μικρομεσαίους αγρότες και κτηνοτρόφους δαπανώντας ελάχιστα ποσά για την προστασία των καλλιεργειών (δακοκτονία) και αγροτικές υποδομές (δικτυα ΓΟΕΒ-ΤΟΕΒ), αναθέτει μεγάλες αγροτικές εργασίες υποδομών σε εργολάβους , υλοποιεί κατά γράμμα της κατευθύνσεις της νέας ΚΑΠ που φορτώνει τεράστια βάρη σε αγρότες-κτηνοτρόφους και οδηγεί στο ξεκλήρισμά τους.
• Είναι ανοχύρωτη απέναντι στις φυσικές καταστροφές. Οι καταστροφές στη Μάνδρα και στο Μάτι Αττικής, οι νωπές ακόμα μνήμες των μεγάλων πυρκαγιών στην Ηλεία, φανερώνουν πως για την περιφέρεια αποτελεί τελευταία προτεραιότητα η πρόληψη και αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών που πλήττουν ιδιαίτερα τα φτωχά στρώματα της πόλης και της υπαίθρου.
• Η ενεργειακή της πολιτική υποτάσσεται στα συμφέροντα των βιομηχανιών και των μεγάλων εταιριών. Χαρίζει το Ιόνιο στις μεγάλες πολυεθνικές του κεφαλαίου για αξιοποίηση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων τη στιγμή που φουντώνουν τα σύννεφα του πολέμου στη περιοχή μας για το πως θα μοιραστούν οι πλουτοπαραγωγικοί πόροι μεταξύ των πολυεθνικών. Ταυτόχρονα συγκαλύπτει τους τεράστιους περιβαλλοντικούς κινδύνους που προκύπτουν από ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
• Έχει τεράστια ευθύνη για τα διογκωμένα προβλήματα που έχουν προκύψει στο ζήτημα διαχείρισης της απορριμάτων! Ο περιφερειακός σχεδιασμός παντελώς ανήμπορός να αντιμετωπίσει την τραγική κατάσταση υπερκορεσμού των ΧΥΤΑ με χαρακτηριστικά παραδείγματα σε Αιγείρα και Ξερόλακκα, αποδεικνύεται ευκαιρία για μοίρασμα δεκάδων εκατομμυρίων σε εργολάβους που επενδύουν στην κερδοφορία από την διαχείριση των απορριμμάτων.
• Προχωρά το ξεπούλημα υποδομών και δημοσίων εκτάσεων της Δυτικής Ελλάδας, επενδύσεις-ιδιωτικοποιήσεις των λιμανιών Πάτρας, Κατακόλου, Αστακού, τουριστικών φιλέτων στην Ηλεία. Τα αεροδρόμια του Αράξου, της Ανδραβίδας και του Ακτίου, εντάσσονται όλο και περισσότερο στους πολεμικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ στη περιοχή.

Απέναντι σε αυτά τα προβλήματα όπως φάνηκε και την προηγούμενη πενταετία δεν μπορούν να απαντήσουν συνολικά, δυνάμεις που από τη μία καταγγέλουν την αστικές αναδιαρθρώσεις και την αντιλαική πολιτική κυβέρνησης-ΕΕ-περιφέρειας αλλά επιμένουν στο δρόμο της κομματικής περιχαράκωσης, με άρνηση του πολιτικού ανατρεπτικού αγώνα για τη διεκδίκηση των ζωτικών αναγκών και αιτημάτων των πληττόμενων στρωμάτων (ΚΚΕ). Ούτε μπορούν να σταθούν «ξαναζεσταμένες» προτάσεις «αριστερής ενότητας», που καλλιεργούν αυταπάτες για «δήμους μοχλούς ανάπτυξης στην υπηρεσία του λαού», χωρίς να θέτουν ξεκάθαρα κατεύθυνση ρήξης και ανατροπής του κυρίαρχου συστήματος (ΛΑΕ).

Η «Αριστερή Παρέμβαση – Αντικαπιταλιστική Κίνηση στη Δυτική Ελλάδα» αντιπάλεψε και αντιπαλεύει μαζί με τους εργαζόμενους και τη νεολαία όλες αυτές τις αντιλαϊκές επιλογές, κεντρικές και τοπικές.

Επιμένουμε στη δράση και παρέμβαση μέσα και έξω από το περιφερειακό συμβούλιο με σκοπό να έρθουν στο προσκήνιο οι εργατικές και λαϊκές ανάγκες και οι διεκδικήσεις των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Για να στηριχτούν οι αγώνες κατοίκων, εργαζομένων, ανέργων, νεολαίων που ξεπηδούν σε κάθε πόλη, χωριό περιφέρεια. Για να βγουν μπροστά τα λαϊκά αιτήματα, διεκδικώντας ενεργά τη βελτίωση των όρων ζωής και καθημερινότητας του λαού, για την ανάπτυξη του κινήματος κόντρα σε λογικές διαχείρισης και καπιταλιστικών μονόδρομων. Για να αποτραπούν οι αντιδραστικές τομές με την πίεση του εργατικού κινήματος, τις λαϊκές επιτροπές, τα τοπικά κινήματα. Για να εκφράσουμε και να υπερασπιστούμε τις εργατικές, νεολαιίστικες και λαϊκές ανάγκες, να συμβάλλουμε στις αλλαγές των συνειδήσεων, στην αναπτέρωση της ελπίδας κόντρα στην μοιρολατρία και στην ανάθεση, στην ενίσχυση του ρεύματος της ριζοσπαστικής, αντισυστημικής,ανατρεπτικής αριστεράς.

 

Για μια άλλη πορεία των αγώνων, με αγωνιστικό ενωτικό κίνημα ρήξης και ανατροπής

Η πολιτική της κυβέρνησης και του τοπικού κράτους μπορεί να ανατραπεί από ένα ταξικά ανασυγκροτημένο, πολιτικά επικίνδυνο, εργατικό και λαϊκό κίνημα και μια μαχητική αντιπολίτευση που θα διαμορφώνει ταυτόχρονα τους όρους επιβολής της λαϊκής θέλησης μέσω των δικών της οργάνων στη βάση των αναγκών και δικαιωμάτων μας. Τέτοια όργανα που θα εμπνέονται από την ιστορική εμπειρία και από μια σύγχρονη προοπτική μιας πραγματικά δημοκρατικής-λαϊκής αυτοδιοίκησης με συνεχή εργατικό έλεγχο μπορεί πραγματικά να αποτελέσουν αντίπαλο δέος στο τοπικό κράτος και τη διοίκησή του, πραγματικό πεδίο δημοκρατικής κοινωνικής και πολιτικής έκφρασης των εργαζομένων της νεολαίας και της πληττόμενης πλειοψηφίας.

Με πρόγραμμα πάλης το οποίο διαμορφώνεται με κριτήριο πως ο παραγώμενος πλούτος της κοινωνίας ανήκει σε αυτούς που τον παράγουν και πως για τη διεκδίκηση των αναγκών και δικαιωμάτων μας θα πρέπει να χάσει σε πλούτο και εξουσία το κεφάλαιο. Που θα προωθεί την αντικαπιταλιστική ανατροπή της επίθεσης σε σύγκρουση με το αστικό κράτος τοπικό και εθνικό επίπεδο, τις καπιταλιστικές ολοκληρώσεις, για τη διεκδίκηση και την επιβολή των αιτημάτων της πληττόμενης πλειοψηφίας. Που θα προωθεί την ταξική ενότητα των εργαζομένων γύρω από τους αναγκαίους πολιτικούς στόχους πάλης. Ένα πρόγραμμα που δεν είναι κυβερνητικό, αλλά οδηγός δράσης και πάλης ενάντια στη σύγχρονη βαρβαρότητα κυβερνήσεων ΕΕ-Κεφαλαίου, που ανοίγει το δρόμο για μια σύγχρονη σοσιαλιστική και κομμουνιστική προοπτική.

Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να μπει φραγμός στην επίθεση, να διεκδικηθούν ξανά η κάλυψη των σύγχρονων αναγκών και τα δικαιώματα των εργαζομένων και της νεολαίας.

Ένα τέτοιο πρόγραμμα πάλης μπορεί να αναδείξει και να δώσει πραγματικές διεξόδους κάλυψης των εργατικών λαϊκών αναγκών σε σύγκρουση και ρήξη με τον καπιταλιστικό μονόδρομο, την χαμηλή διεκδικητικότητα, να οικοδομήσει με πραγματικούς όρους το αντίπαλο δέος στην αστική επίθεση, και το τοπικό κράτος. Για να πάρουμε θέση απέναντι στα σοβαρά προβλήματα που προκύπτουν στην περιφέρεια από εργατική-ανατρεπτική σκοπιά:

• • Απέναντι στην εφιαλτική ανεργία που πλήττει την περιοχή μας ειδικά στην νεολαία προτάσσοντας την ανάγκη για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, δουλειά με δικαιώματα, ίσα δικαιώματα σε Έλληνες και ξένους εργαζόμενους, συλλογικές συμβάσεις εργασίας, συντάξεις, ασφάλιση. Με μείωση του χρόνου εργασίας και των ετών εργασίας , για να δουλέψουν οι άνεργοι για να πάρουμε πίσω τον κλεμμένο πλούτο που παράγουμε. Με αγώνα για τη μη εφαρμογή/κατάργηση των προγραμμάτων ανακύκλωσης της ανεργίας, να απαιτήσουμε τη πρόσληψη μόνιμου προσωπικού εδώ και τώρα σε κοινωνικές υπηρεσίες δήμων-περιφέρειας, να μην γίνει καμία ανάθεση κοινωνικών υπηρεσιών σε ΜΚΟ, ΚΟΙΝΣΕΠ και εργολάβους.
  • Για να είναι οι πόλεις και τα χωριά που ζούμε να είναι καθαρά. Να μην περάσουν οι περιφερειακοί σχεδιασμοί για διαχείριση των απορριμμάτων με δημιουργία μεγάλων ιδιωτικών μονάδων και αναπαραγωγή του αίσχους των χωματερών. Να απαιτήσουμε ένα δημόσιο σύστημα διαχείρισης και ανακύκλωσης των αποβλήτων, με άμεση χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό, που θα στηρίζεται στην πρόληψη και τη μείωση του όγκου των απορριμμάτων. Ένα σύστημα ουσιαστικής ανακύκλωσης και ελαχιστοποίησης του υπολείμματος. Κανένας ΧΥΤΑ ποτέ και πουθενά. Εκ νέου σχεδιασμός ενός νέου δημόσιου κοινωνικού συστήματος της όλης διαχείρισης των απορριμμάτων. Άμεση χρηματοδότηση  από τον κρατικό προϋπολογισμό.

 

• Για την υπεράσπιση και διεύρυνση των δημόσιων χώρων εναρμονισμένων με την ομαλή καθημερινότητα της περιοχής. Προτάσσουμε την διεκδίκηση/κατάληψη δημόσιων, εκκλησιαστικών, εγκαταλελειμμένων χώρων για τη διαμόρφωση χώρων ψυχαγωγίας, άθλησης  μέσω της αυτοδιαχείρισης και ενίσχυση της ελεύθερης δημιουργίας.

 

• Για δημόσια δωρεάν ποιοτική περίθαλψη για όλους, ενίσχυση όλων των νοσοκομείων, να στελεχωθούν τα Κέντρα Υγείας. Να ανεγερθούν νέες μονάδες υγείας με βάση τις πραγματικές ανάγκες του λαού της περιοχής. Δημόσια, δωρεάν, αναβαθμισμένη παιδεία για όλους, χωρίς ταξικούς, θρησκευτικούς, φυλετικούς αποκλεισμούς. Η παιδεία δεν αποτελεί εμπόρευμα ή προνόμιο αλλά δικαίωμα όλων. Ενιαία πανεπιστημιακή μόρφωση για όλους, με ενιαία εργασιακά δικαιώματα, νέα σχολεία, νηπιαγωγεία και παιδικοί σταθμοί για όλα τα παιδιά χωρίς προϋποθέσεις.
• Κάλυψη των ενεργειακών αναγκών (παροχή ηλεκτρικού ρεύματος, θέρμανσης) με σεβασμό στον άνθρωπο και το περιβάλλον και με γνώμονα την αμφισβήτηση του καταναλωτικού μοντέλου, της ενεργοβόρου καπιταλιστικής ανάπτυξης και του τρόπου παραγωγής. Οι πηγές ενέργειας σε δημόσια-συλλογική ιδιοκτησία και όχι στα χέρια του κεφαλαίου. Ενάντια στις εξορύξεις που ετοιμάζονται στο Ιόνιο και τους κινδύνους που επιφέρουν με τους οικονομικούς ανταγωνισμούς πολυεθνικών εταιρειών και κρατών, αλλά και στην οικολογική και τεκτονική ισορροπία.
• Η ελεύθερη μετακίνηση είναι δικαίωμα! Παλεύουμε για δημόσιες ποιοτικές συγκοινωνίες που να συνδέουν τις πόλεις και τα χωριά με τακτικά δρομολόγια, ώστε να σταματήσει η ταλαιπωρία του κόσμου.  Ενίσχυση των δημόσιων ΜΜΜ για να αποτραπεί η αλόγιστη χρήση του Ι.Χ. Όχι στο ξεπούλημα – ιδιωτικοποίηση των μεγάλων οδικών αξόνων, να καταργηθούν τα διόδια.

Η πρόταση της ΑΡΠΑ για τη μάχη των  περιφερειακών εκλογών

Εκτιμούμε πως οι περιφερειακές εκλογές το Μάη του 2019, αποτελούν μια κρίσιμη πολιτική μάχη, με τεράστια σημασία για την πορεία διεκδίκησης των εργατικών λαϊκών αναγκών, το μέλλον της νεολαίας, την πολιτική προοπτική της ανατρεπτικής-αντικαπιταλιστικής αριστεράς. Ήδη η αντιπαράθεση των αστικών δυνάμεων στο έδαφος μια δήθεν εξόδου από τα μνημόνια, επιδιώκει να εμφανίσει πως δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική πέρα από το ευρωσφαγείο της ΕΕ και τα διαρκή μνημόνια, τα αιματηρά πλεονάσματα, την υψηλή ανεργία, τη φτώχεια, την εξαθλίωση, τους πολέμους. Έτσι παρουσιάζεται πως δεν μπορεί να υπάρξει άλλο μέλλον πέρα από αυτό της μνημονιακής βαρβαρότητας με το λαό να καλείται να διαλέξει αν αυτό θα έχει ψήγματα κοινωνικής ευαισθησίας ή αν θα είναι ακόμα πιο βάρβαρη,αντιδραστική νεοφιλελεύθερη. Το πραγματικό δίλημμα που τίθεται όμως είναι το αν θα συνεχιστεί η μνημονιακή βαρβαρότητα με νέο γύρο επίθεσης στα φτωχά λαικά στρώμα και την ταυτόχρονη κλιμάκωση της πολεμικής απειλής ή το άν θα μπορέσει να βγει μπροστά το ανατρεπτικό κίνημα εργαζομένων-νεολαίας-φτωχομεσαίων-αγροτών για την ανατροπή της επίθεση κυβέρνησης-ΕΕ-κεφαλαίου, για ένα άλλο μοντέλο ζωής και διαβίωσης σε πόλεις-περιφέρειες-χωριά.

Η ΑΡΠΑ, τασσόμενη ξεκάθαρα υπέρ της θέσης για την ανατροπή της επίθεσης, θα δώσει για ακόμα μία φορά τη μάχη των περιφερειακών εκλογών με συνολικό αντικυβερνητικό, αντιΕΕ, αντιδιαχειριστικό  πολιτικό περιεχόμενο, ενάντια στο κράτος, τις Περιφέρειες και τους Δήμους του. Για την επιβίωση και τη βελτίωση της ζωής των εργαζομένων της πόλης και του χωριού, για την αντικαπιταλιστική ανατροπή της βάρβαρης επίθεσης Κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ – Κεφαλαίου, από σκοπιά επαναστατική και με σύγχρονη κομμουνιστική προοπτική.

 

Παλεύουμε μαζί με τους εργαζόμενους και τη νεολαία στο μαζικό λαϊκό κίνημα, για :

• • Ανατροπή της βάρβαρης πολιτικής ΕΕ – ΔΝΤ – Κεφαλαίου στις Περιφέρειες, στους Δήμους και στην κοινωνία και κάθε κυβέρνησης που την εφαρμόζει.
  • Την υπεράσπιση και διεύρυνση των κοινωνικών δικαιωμάτων και αναγκών των εργαζομένων και της νεολαίας με διαγραφή του τοκογλυφικού χρέους, με κατάργηση Μνημονίων, δανειακών συμβάσεων και εφαρμοστικών  νόμων.
  • Κατάργηση του Κλεισθένη, πάλη ενάντια στο τοπικό κράτος, για τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες, για έναν άλλο τρόπο αυτοδιεύθυνσης της κοινωνίας με θεσμούς λαϊκής οργάνωσης – δημοκρατίας (λαϊκές συνελεύσεις, επιτροπές αγώνα κ.ά.), εργατικό-λαικό έλεγχο στα δημοτικά-περιφερειακά συμβούλια.

 

• Πάλη ενάντια στο φασισμό, το ρατσισμό, τον εθνικισμό τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και τον πόλεμο. Έξοδος από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Διάλυση του αντιδραστικού άξονα Ελλάδας-Ισραήλ-Αιγύπτου-Κύπρου. Υπεράσπιση της ειρήνης, ενάντια στην πολεμική εκστρατεία του κεφαλαίου σε διεθνή και εσωτερική κλίμακα.

 

• Αγώνα ενάντια στο τοπικό αλλά και το μεγάλο κεφάλαιο, στην ανταποδοτικότητα – ιδιωτικοποίηση των κοινωνικών υπηρεσιών των Δήμων και Περιφερειών. Όχι στην παραχώρηση των δημόσιων έργων σε ΣΔΙΤ για να θησαυρίζουν οι μεγαλοεργολάβοι.
• Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους τους εργαζόμενους στην τοπική αυτοδιοίκηση και παντού. Όχι στις απολύσεις προσωπικού, όχι στις διαθεσιμότητες και τις υποχρεωτικές μετακινήσεις .Εναντιωνόμαστε στο εμπόριο ελπίδας των 8μηνων συμβάσεων και των συμβάσεων «κοινωφελούς εργασίας».
• Πάλη ενάντια στην πολιτική της ΕΕ, άρνηση και ανυπακοή στις δεσμεύσεις  και οδηγίες της, σε σύνδεση με τη συνολική πάλη για ρήξη και αποδέσμευση από Ευρώ και ΕΕ.

 

Απευθύνουμε ανατρεπτική πρόταση αγώνα και συμπόρευσης και στις εκλογές σε όλους τους πρωτοπόρους αγωνιστές του κινήματος, αγωνιστές που διαφοροποιούνται από τη διαχειριστική και ρεφορμιστική Αριστερά , δυνάμεις  της αντι-ΕΕ, αντιιμπεριαλιστικής και αντικαπιταλιστικής αριστεράς που παλεύουν για μια άλλη οργάνωση των αγώνων σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο, που απορρίπτουν αδιέξοδα σχέδια πως μια καλύτερη «αριστερή διαχείριση» μπορεί να «δώσει λύσεις».

Για να ανοίξει ο δρόμος διεκδίκησης των εργατικών-λαικών αναγκών και δικαιωμάτων μέσα από ένα ανασυγκροτημένο ταξικό εργατικό κίνημα και ένα αναβαθμισμένο πολιτικά λαϊκό κίνημα στις γειτονιές που να παλεύουν για την απόκρουση της αντιλαϊκής αντεργατικής επίθεσης,  για την ζωή που μας αξίζει στις πόλεις και τα χωριά που μας ανήκουν, κόντρα στα συμφέροντα και τις επιδιώξεις της οικονομικής ολιγαρχίας.

Σε αυτές τις εκλογές να πάρουμε θέση ενάντια σε όσους θέλουν να επιβάλλουν με κάθε τρόπο το δρόμο των άγριων καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων. Για να καταδικαστεί η κυβέρνηση και η πολιτική της καθώς και η βάρβαρη αντεργατική πολιτική κεφαλαίου – ΕΕ –ΔΝΤ. Για να αποδυναμωθούν οι παρατάξεις που στηρίζονται από ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ-ΑΝΕΛ-ΚΙΝΑΛ. Καμιά ανοχή στη νεοναζιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής. Να μην τους χαριστεί ούτε μία ψήφος καταδίκης του ολέθριου έργους τους.Για να ενισχυθεί το ρεύμα της αντικαπιταλιστικής-επαναστατικής αριστεράς, της πραγματικής ελπίδας για την ανάπτυξη αποτελεσματικών και νικηφόρων αγώνων, για την αντικαπιταλιστική επαναστατική ανατροπή και προοπτική.