Εγκεφαλογράφημα
Ο Πρέσβης των Η.Π.Α. φέρνει τον Μητσοτάκη στην Ναυπακτία – «Ετοιμασίες» στο οδικό δίκτυο (Photos)
Ο νέος πρέσβης των ΗΠΑ, συνεχίζει να προωθεί τον τόπο καταγωγής του, την Ορεινή Ναυπακτία
Από τα πρώτα πράγματα που έκανε ο Τζορτζ Τσούνης όταν έφτασε στην Ελλάδα ως νέος πρέσβης των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, ήταν να επισκεφτεί το χωριό του, τον Πλάτανο Ναυπακτίας. Άνθρωπος απλός, άνετος και ευδιάθετος, φωτογραφήθηκε με όποιον του το ζήτησε, ενώ έκανε βόλτες στην ωραία Ναύπακτο.
Όμως, ο ίδιος θέλει να δώσει ακόμα μεγαλύτερη διάσταση στην τελετή. Έχει προσκαλέσει τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος όχι μόνο θα επισκεφτεί την Ναύπακτο, θα μείνει και ένα βράδυ στο χωριό του, τον Πλάτανο, όπου του έχει κλείσει και δωμάτιο, σύμφωνα με πληροφορίες.
Οι άνθρωποι του δήμου, λόγω αυτής της επίσκεψης, ξεκίνησαν τον καθαρισμό του οδικού δικτύου, ώστε ο πρωθυπουργός να μείνει με τις καλύτερες εντυπώσεις.
Δείτε εικόνες από τον καθαρισμό:
Ποιος είναι ο Τζορτζ Τσούνης
Ο Τζορτζ Τσούνης γεννήθηκε το 1967. Ανατράφηκε και ενηλικιώθηκε με τον ήλιο αυτόν να λάμπει μέσα του, ακόμα και στη μακρινή και διόλου ηλιόλουστη Νέα Υόρκη. Του τον εμφύσησαν οι γονείς του Τζέιμς και Ελένη, μετανάστες πρώτης γενιάς. Εγκατέλειψαν τη Ναύπακτο, και συγκεκριμένα τον Πλάτανο, ένα όμορφο ορεινό κεφαλοχώρι που διατηρεί αναλλοίωτο ακόμα και σήμερα τον παραδοσιακό χαρακτήρα του και πήρε το όνομά του από το μεγάλο πλατάνι που υπάρχει στην κεντρική πλατεία.
Παπαδοπαίδι
Ο Τζορτζ πέρασε την παιδική του ηλικία στο Λονγκ Αϊλαντ, μαζί με τις δύο αδελφές του, Αναστασία και Βίκυ. Μεγαλώνοντας οι αδελφές του έγιναν δασκάλες σε δημόσια σχολεία. Οπως και να ’χει, το σπίτι τους μύριζε Ελλάδα, καθώς αυτή ήταν πανταχού παρούσα. Οι γονείς τους διατηρούσαν με νύχια και με δόντια τους δεσμούς με την πατρίδα που άφησαν πίσω, την ελληνική κληρονομιά και τη γλώσσα. Ο Τζορτζ παρακολουθούσε ευλαβικά το ελληνικό σχολείο, συμμετείχε στην ελληνική παρέλαση ως μαθητής στην κοινότητα της Αγίας Παρασκευής. Δεν έχανε ποτέ τη λειτουργία, στην οποία συμμετείχε και ως παπαδοπαίδι. Παιδάκι ακόμα πήγε με τον πατέρα του να γνωρίσουν και να καλωσορίσουν τον Αρχιεπίσκοπο Ιάκωβο. Εκείνος, αγχωμένος και κρατώντας το χέρι του πατέρα του, τον ρώτησε: «Μπαμπά, πώς πρέπει να τον προσφωνήσω;».
Η σχέση του με την Εκκλησία ξεκίνησε όταν ήταν παπαδοπαίδι στο Λονγκ Αϊλαντ και κορυφώθηκε όταν ως διαχρονικός υποστηρικτής του Οικουμενικού Πατριαρχείου τιμήθηκε με τον τίτλο «Αρχοντας του Πατριαρχείου»Και ο πατέρας του τού απάντησε: «Αρκεί να του πεις: εύχομαι ο Θεός να κόβει χρόνια από εμάς και να τα δίνει σε εσάς». Ολη η παιδική ηλικία του ήταν μια ισορροπία μεταξύ δύο κόσμων. Από τη μία, οι ευκαιρίες και η καλύτερη ζωή που επιζητούσαν οι γονείς του γι’ αυτόν και τις αδελφές του, που τις πρόσφερε απλόχερα η Αμερική. Από την άλλη, η διαρκής σύνδεση με τη μαμά-πατρίδα και η νοσταλγία γι’ αυτήν. Δεν υπήρχε, όμως, χρόνος για χάσιμο! Η πενταμελής οικογένεια ακολούθησε τα βήματα τόσων και τόσων Ελλήνων πέφτοντας με τα μούτρα στη δουλειά.
