Εγκεφαλογράφημα

Ε ρε, να μην έχει παρέλαση, να φχαριστηθούν μπογιά οι σόλες!!!

26 Οκτ 2020

«Πέφτεις πάνω του», θες δε θες. Πιο σωστά… «περπατάς πάνω του». Πήραν φωτιά οι βούρτσες και το έκαναν το κέντρο του Αγρινίου… στίβο σταδίου, να τρέξει πάνω του η οικονομία και να χορτάσει η αγορά ταχύτητες.

Κεραμιδί κουρασάνι πρέπει να παρήγγειλε ο δήμος, σκοτωμένο κόκκινο του βγήκε του εργολάβου.

Τι να πεις; Δεν τον πληρώνω; Ή να του πεις «πέρνα το ξανά» να ΄ρθει να στρώσει.

Θυμάμαι που κάποιους τους πείραξε το τρισδιάστατο γκράφιτι στα Καραπανέικα…

Πάντως τώρα έγινε σαφές που ακριβώς ξεκινάει ο πεζόδρομος και που ακριβώς τελειώνει ο δρόμος. Λίγο η υποχρέωση, λίγο η ανάγκη, μπήκε μπροστά η μπατανόβουρτσα και τη διαμόρφωσε την αισθητική του δημόσιου χώρου. Μετά το χρωματιστό λιθόστρωτο (το θυμάστε αυτό) περάσαμε στα χρωματιστά κολουάρ. Εμπρός στο δρόμο που χάραξε η Γιούλη. (Κάποιοι άνθρωποι σ’ αυτή την πόλη είναι στην πρωτοπορία) Κι ας μην αρέσει σε κάποιους.

Κι όχι τίποτ΄ άλλο, αλλά δεν θα έχει και παρέλαση να φχαριστηθούν μπογιά οι σόλες.

Εγώ όμως, εκείνο που περιμένω να δω, είναι τι θα γίνει με τις πρώτες βροχές, όταν θα αρχίσει όλο αυτό το χρώμα να ξεβάφει. Σε ποιους άραγε, εξπρεσιονιστικούς συνειρμούς θα οδηγηθούμε; Κάπου θα φαίνεται η άσφαλτος, κάπου το «μούφα» κεραμιδί… θα γίνει όλο το κέντρο ένα τεράστιο ερυθρόμαυρο αγγείο.

Μέχρι τότε υπομονή… Και πάνω στο κεραμιδί που είναι κόκκινο να θυμάστε ότι δεν κυκλοφοράμε με αυτοκίνητο παρά μόνο με τα πόδια.