Άρθρα-Απόψεις
Σ.Ε.Ν.Α.: «Όταν το νέο αποδεικνύεται πιο παλιό από το παλιό»
Η τοποθέτηση του νυν διοικητή κ. Μιχάλη πριν από μερικούς μήνες στο πηδάλιο της Νοσηλευτικής Μονάδας ΑΙΤ/ΝΙΑΣ, δημιούργησε μεγάλες προσδοκίες σε όλους μας.
Η ιατρική του ιδιότητα, το εξαιρετικό βιογραφικό, η προϋπηρεσία για πολλά χρόνια στο δημόσιο σύστημα υγείας, η συνδικαλιστική του δράση και τέλος οι εξαγγελίες και οι δημόσιες δηλώσεις του κατά την ανάληψη των καθηκόντων του, έδειχναν ότι είχαμε επιτέλους να κάνουμε με κάποιον που θα μπορούσε να διοικήσει με χρηστό και άξιο τρόπο.
Ελπίζαμε ότι θα βοηθούσε να επιλυθούν τα προβλήματα που δημιούργησαν οι επιλογές των προηγούμενων διοικήσεων του πολύπαθου Νοσοκομείου μας, παρότι οι δημοσιονομικές συνθήκες είναι αρνητικές και δεν αφήνουν πολλά περιθώρια όπως για παράδειγμα προσλήψεις σε μόνιμο και αναγκαίο προσωπικό.
Οι χρόνιες όμως παθογένειες που διέπουν το ίδρυμα, όπως οι διάφορες κλίκες, η εσωστρέφεια, η ανεπάρκεια ορισμένων, το αίσθημα ιδιοκτησίας κάποιων άλλων, η μη τήρηση των κανόνων και του θεσμικού πλαισίου, καθώς και οι συνεχόμενες κομματικές παρεμβολές υπέρ ορισμένων προνομιούχων εργαζομένων εις βάρος δυστυχώς της πλειοψηφίας, είναι μερικά από τα καυτά θέματα που καλείται ένας σοβαρός και υπεύθυνος άνθρωπος να αντιμετωπίσει προκειμένου αφενός να αλλάξει άρδην την εικόνα του Νοσοκομείου και αφετέρου να βελτιώσει τις υπηρεσίες που αυτό παρέχει προς τους πολίτες της περιοχής μας.
Ως εκπρόσωποι των εργαζομένων από την πρώτη στιγμή καταθέσαμε γραπτώς τις παρατηρήσεις μας, τα αιτήματά μας αλλά κυρίως τις υποδείξεις μας για άμεσες λύσεις όλων των παραπάνω και λάβαμε από τη διοίκηση υποσχέσεις για την άμεση επίλυσή τους.
Δυστυχώς όμως πολύ σύντομα οι προσδοκίες μας διαψεύστηκαν:
– Άρνηση να δεχτεί και να συνομιλήσει με το Δ.Σ του Σωματείου Εργαζομένων.
– Ελλιπής ή και καμιά συνεννόηση με τις αρμόδιες υπηρεσίες για επικείμενες αλλαγές.
– Καρατόμηση άξιων ανθρώπων από τις θέσεις ευθύνης που κατείχαν χωρίς καμιά προειδοποίηση και πειστικά επιχειρήματα, αλλά με προσβλητικούς χαρακτηρισμούς.
– Διατήρηση όλων όσων κατέχουν παράνομα θέσεις ευθύνης, πλέκοντας μάλιστα προκλητικά το εγκώμιό τους.
– Αποφάσεις που παίρνονται και ανακαλούνται, ερμηνεία των νόμων κατά το δοκούν σαν να μην υπάρχει θεσμικό πλαίσιο, αλλότρια καθήκοντα, παράλληλα καθήκοντα, μετακινήσεις προσωπικού χωρίς κάποιο ευκρινές σχέδιο, χωρίς κριτήρια και, το κυριότερο, χωρίς καμία αναγκαία συνεννόηση με τους εμπλεκομένους, αλλαγές σε προγράμματα εφημεριών των γιατρών με αλλοπρόσαλλες προτάσεις.
Διαίρει και βασίλευε είναι το δόγμα που επικρατεί. Παλιά και δοκιμασμένη συνταγή σε ένα Προσωπικό έτοιμο να φάει ο ένας τον άλλον αρκεί να περισώσει ό,τι μπορεί σε προσωπικό επίπεδο. Τα ίδια έπραξε και στο Νοσοκομείο Μεσολογγίου.
– Ελλιπής ή και καμιά συνεννόηση με τις αρμόδιες υπηρεσίες για επικείμενες αλλαγές.
– Καρατόμηση άξιων ανθρώπων από τις θέσεις ευθύνης που κατείχαν χωρίς καμιά προειδοποίηση και πειστικά επιχειρήματα, αλλά με προσβλητικούς χαρακτηρισμούς.
– Διατήρηση όλων όσων κατέχουν παράνομα θέσεις ευθύνης, πλέκοντας μάλιστα προκλητικά το εγκώμιό τους.
– Αποφάσεις που παίρνονται και ανακαλούνται, ερμηνεία των νόμων κατά το δοκούν σαν να μην υπάρχει θεσμικό πλαίσιο, αλλότρια καθήκοντα, παράλληλα καθήκοντα, μετακινήσεις προσωπικού χωρίς κάποιο ευκρινές σχέδιο, χωρίς κριτήρια και, το κυριότερο, χωρίς καμία αναγκαία συνεννόηση με τους εμπλεκομένους, αλλαγές σε προγράμματα εφημεριών των γιατρών με αλλοπρόσαλλες προτάσεις.
Διαίρει και βασίλευε είναι το δόγμα που επικρατεί. Παλιά και δοκιμασμένη συνταγή σε ένα Προσωπικό έτοιμο να φάει ο ένας τον άλλον αρκεί να περισώσει ό,τι μπορεί σε προσωπικό επίπεδο. Τα ίδια έπραξε και στο Νοσοκομείο Μεσολογγίου.
Η λογική του να διοικεί με αυτόν τον τρόπο δεν είναι δυνατόν να γίνει αποδεκτή από το υγιές κομμάτι των εργαζομένων. Καλούμε όλους μαζί με το Σ.Ε.Ν.Α. να αντισταθούμε και να αντιπαλέψουμε αυτή την κατάσταση.
ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ για να υπερασπιστούμε την εργασιακή μας αξιοπρέπεια, την τιμή και την προσφορά μας στο κατασυκοφαντημένο και λεηλατημένο δημόσιο Σύστημα Υγείας, κόντρα σε όλες τις πολιτικές επιλογές που το πολεμούν και το απαξιώνουν καθημερινά. Αν σήμερα υπάρχει Νοσοκομείο που λειτουργεί -πέρα και ενάντια στη βούληση τόσο εσωτερικών όσο και εξωτερικών εχθρών του, αυτό οφείλεται κατά κύριο λόγο στην αγόγγυστη προσφορά των κακοπληρωμένων και αδικημένων εργαζομένων του, και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνά κανείς.
