Σαν σήμερα, 21 Απριλίου, στο Αγρίνιο και στον κόσμο

Επέτειοι

Παγκόσμια Ημέρα Δημιουργικότητας και Καινοτομίας
Η Παγκόσμια Ημέρα Δημιουργικότητας και Καινοτομίας γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 21 Απριλίου και είναι η καταληκτήρια ημέρα της Παγκόσμιας Εβδομάδας Δημιουργικότητας και Καινοτομίας (World Creativity and Innovation Day), που ξεκινά στις 15 Απριλίου, ημέρα γενεθλίων του Λεονάρντο Ντα Βίντσι. Ξεκίνησε το 2001, με πρωτοβουλία της Καναδής ψυχολόγου Μάρσι Σιγκάλ, για να υπενθυμίσει στους συμπατριώτες της πρώτα και στον υπόλοιπο κόσμο αργότερα την ικανότητα του ανθρώπου να σκέπτεται νέες ιδέες, να χρησιμοποιεί τη φαντασία του και να λαμβάνει αποφάσεις για ένα καλύτερο κόσμο. Το 2017, υιοθετήθηκε από την γενική συνέλευση του ΟΗΕ και εντάχθηκε στο καλεντάρι των Παγκόσμιων Ημερών του διεθνούς οργανισμού.

 

Γεγονότα

Στο Αγρίνιο…

21 Απριλίου 1958
Ο Σοφοκλής Βενιζέλος έφτασε στις 7:00 το απόγευμα στο Αγρίνιο και μίλησε μπροστά σε μια «ογκώδη συγκέντρωση 10.000 λαού» στην πλατεία Στράτου. Όπως σημειώνει η εφημερίδα Μακεδονία , «κατά τους υπολογισμούς αντικειμενικών παρατηρητών, ουδέποτε το Αγρίνιον, είδε τοιαύτην ογκώδη και ενθουσιώδη συγκέντρωσιν. Δέον να σημειωθεί ότι ο όγκος του πλήθους το οποίον κατέκλησεν την πλατείαν Στράτου, προήρχετο μόνο από την πόλιν του Αγρινίου».
Στην ομιλία του αναφέρθηκε στο καπνικό, υπογραμμίζοντας ότι «δεν θα διστάσωμεν να φτάσωμεν και μέχρι του μονοπωλίου των καπνών εσωτερικής καταναλώσεως», σημείωσε ότι αισθάνεται περηφάνια γιατί «επί κυβερνήσεως του διότι επί κυβερνήσεως του κατά το 1951, εξησφάλισε τα εξ Ιταλικών επανορθώσεων 15 εκατομμύρια δολλαρίων δια την έναρξην των έργων» για τα υδροηλεκτρικά έργα του Αχελώου, ενώ για τις βάσεις είπε ότι το κόμμα του πήρε σαφή θέση και δεν θα συζητήσει το θέμα, αν προηγούμενα δεν αποκατασταθεί η ισοτιμία μεταξύ των συμμάχων χωρών και η απελευθέρωση της Κύπρου.
Μετά την ομιλία του πήγε στο σπίτι του Βότση όπου τον επισκέφθηκε ο Δήμαρχος, Ηλίας Σαγιώργης, επικεφαλής πολυμελούς επιτροπής. Τέλος αναχώρησε για Αμφιλοχία και Άρτα (Μακεδονία, 21/4/1958)

…και στον κόσμο

753 π.Χ.: Ο Ρωμύλος και ο Ρέμος
Ο Ρωμύλος και ο Ρέμος ιδρύουν τη Ρώμη, σύμφωνα με την παράδοση.

 

1941
Τα βουλγαρικά στρατεύματα καταλαμβάνουν την Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη με την έγκριση των Γερμανών κατακτητών.

 

1967: Στ. Παττακό, Γ. Παπαδόπουλος, Ν. Μακαρέζος
Στις 21 Απριλίου 1967, και ενώ είχαν προκηρυχθεί εκλογές για τις 28 Μαΐου, μια ομάδα αξιωματικών του στρατού, υπό την ηγεσία του συνταγματάρχη Γεωργίου Παπαδόπουλου, με τη συμμετοχή του ταξίαρχου τεθωρακισμένων Στυλιανού Παττακού και του συνταγματάρχη Νικόλαου Μακαρέζου, όπως και άλλων αξιωματικών του στρατού ξηράς, κατέλαβε την εξουσία με πραξικόπημα, το οποίο οι ίδιοι ονόμαζαν «εθνοσωτήριο επανάσταση» ή «Επανάσταση της 21ης Απριλίου». Την πράξη τους, οι πραξικοπηματίες δικαιολόγησαν ως απαραίτητη προκειμένου να αποφευχθεί αναρχία την οποία σχεδίαζαν κεντροαριστερές ομάδες,[1] υποστηρίζοντας ότι έχουν «τρανταχτές» αποδείξεις. Το δημοκρατικό πολίτευμα καταλύθηκε και στην χώρα επιβλήθηκε δικτατορία η οποία κράτησε για επτά χρόνια. Στις 20 Ιουλίου 1974, η ξαφνική εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο ανάγκασε το καθεστώς της Χούντας του Ιωαννίδη ο οποίος είχε ανατρέψει τον Παπαδόπουλο, να εγκαταλείψει την εξουσία. Η Ε΄ Αναθεωρητική Βουλή των Ελλήνων, με το Δ΄ ψήφισμα στις 8 Ιανουαρίου 1975 χαρακτήρισε την κίνηση της 21ης Απριλίου 1967 πραξικόπημα. Οι τρεις πρωταίτιοι καταδικάστηκαν σε θάνατο ως στασιαστές, ποινή που μετατράπηκε σε ισόβια με απόφαση της κυβέρνησης Καραμανλή.

 

1983
Η ΕΟΚ ανακοινώνει ότι η Αθήνα είναι η πιο μολυσμένη πρωτεύουσα της Ευρώπης.

 

1990
Ο Πολ Μακάρτνεϊ παίζει ενώπιον 184.000 θαυμαστών στο «Μαρακανά» του Ρίο, δημιουργώντας νέο παγκόσμιο συναυλιακό ρεκόρ.

 

2000
Επίσημη επίσκεψη στην Ελλάδα, πραγματοποιεί ο πρόεδρος της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, Ζιάν Ζεμίν, την πρώτη Κινέζου προέδρου στη χώρα μας, η οποία χαρακτηρίστηκε «ιστορική». Ο κ. Ζεμίν, είχε συναντήσεις με τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κωστή Στεφανόπουλο, τον πρωθυπουργό, Κώστα Σημίτη και τους πολιτικούς αρχηγούς. Τα βασικά θέματα των συνομιλιών ήταν η οικονομική συνεργασία και οι διμερείς σχέσεις των δύο χωρών, καθώς και τα μεγάλα διεθνή προβλήματα.

 

Γεννήσεις

1864: Μαξ (Μαξιμίλιαν) Βέμπερ
Γερμανός κοινωνιολόγος και πολιτικός οικονομολόγος, του οποίου οι ιδέες επηρέασαν την κοινωνική θεωρία, την κοινωνική έρευνα και το σύνολο της επιστήμης της κοινωνιολογίας.

 

1915: Άντονι Κουίν
Ο Άντονι Κουίν (Άντονυ Κουίν) (αγγλικά: Anthony Quinn, 21 Απριλίου 1915 – 3 Ιουνίου 2001) ήταν μεξικανο-ιρλανδικής καταγωγής Αμερικανός ηθοποιός βραβευμένος με Όσκαρ. Ο διασημότερος ρόλος του ήταν αυτός του Ζορμπά, στην ομώνυμη ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη Αλέξης Ζορμπάς (1964), ενώ πρωταγωνίστησε, μεταξύ άλλων, στις ταινίες Λώρενς της Αραβίας (Lawrence Of Arabia, 1962), Τα Κανόνια του Ναβαρόνε (The Guns Of Navarone, 1961) και Λα Στράντα (La Strada, 1954). Γεννήθηκε στην πόλη Τσιουάουα του Μεξικού το 1915 και μεγάλωσε στο Λος Άντζελες.Εμφανίστηκε σε περισσότερες από 150 ταινίες σε διάστημα 50 ετών και βραβεύτηκε με Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου το 1952 στην ταινία “Βίβα Ζαπάτα” (Viva Zapata!) ως συμπρωταγωνιστής του Μάρλον Μπράντο. Παρόμοια τιμητική διάκριση έλαβε τέσσερα χρόνια αργότερα και για την ερμηνεία του στο ρόλο του ζωγράφου Πολ Γκογκέν στο φιλμ “Η ζωή ενός ανθρώπου” (Lust For Life, 1956).
Ο ρόλος του Αλέξη Ζορμπά, συμπρωταγωνιστώντας με τους Άλαν Μπέιτς και Ειρήνη Παππά, που ερμήνευσε το 1963 παρέμεινε ο πλέον αξιομνημόνευτός του. Τον ίδιο ρόλο ερμήνευσε και σε θεατρική παράσταση στο Μπρόντγουεϊ το 1984. Ο Κουίν ξεκίνησε την καλλιτεχνική του πορεία το 1936 με την ταινία “Λόγια (Paroles)” και μετά συνέχισε με την ταινία “Γαλαξίας”. Το 1937 παντρεύτηκε την Κάθριν ντε Μίλ, κόρη του παραγωγού και σκηνοθέτη Σέσιλ Ντε Μιλ ενώ στη συνέχεια ασχολήθηκε με το θέατρο και γνώρισε την επιτυχία με την ερμηνεία του στο έργο “Λεωφορείον ο πόθος” του Τένεσι Ουίλιαμς. Από τους γάμους του και τους διάφορους κατά καιρούς ερωτικούς δεσμούς του ο ηθοποιός απέκτησε συνολικά 13 παιδιά. Πέραν της υποκριτικής, ο Άντονι Κουίν ασχολήθηκε σε ερασιτεχνικό επίπεδο με τη ζωγραφική. Πέθανε στη Βοστώνη το 2001.

 

1947: Ίγκι Ποπ
O Τζέιμς Νιούελ Όστερμπεργκ Τζούνιορ, γνωστός με το καλλιτεχνικό όνομα Iggy Pop (ελεύθερη απόδοση: Ίγκι Ποπ, 21 Απριλίου 1947) είναι τραγουδιστής και συνθέτης της ροκ μουσικής, όπως και ηθοποιός. Είναι γνωστός για την εκρηκτική σκηνική του παρουσία και ξεκίνησε την καριέρα του με τους Stooges, πριν συνεχίσει ως σόλο καλλιτέχνης στα μέσα της δεκαετίας του ’70.
Έχει γνωρίσει μεγάλες επιτυχίες κατά την διάρκεια της καριέρας του με τα κομμάτια “I Wanna Be Your Dog”, “Search and Destroy” και “TV Eye” με τους Stooges, αλλά και τα “The Passenger”, “Lust for Life” και “Real Wild Child (Wild One)” από την προσωπική του καριέρα.

 

Θάνατοι

1792: Ζοακίν Ζοζέ Ντα Σίλβα
Ήρωας της ανεξαρτησίας της Βραζιλίας. Συνελήφθη από τους Πορτογάλους αποικιοκράτες και εκτελέστηκε. Η μνήμη του τιμάται κάθε χρόνο ως εθνική εορτή στη Βραζιλία.
Ο Ζοακίν Ζοζέ ντα Σίλβα Σαβιέρ, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, γεννήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 1746 στο Πομπάλ της επαρχίας Μίνας Ζεράις. Μεγάλωσε σε φτωχή οικογένεια και δεν έλαβε καμία μόρφωση. Έκανε διάφορες δουλειές και διακρίθηκε ως πρακτικός οδοντογιατρός, εξ ου και το παρατσούκλι «tiradentes» (αυτός που βγάζει δόντια), που επικράτησε του κανονικού ονόματός του.
Στα τέλη του 18ου αιώνα η Πορτογαλία επέβαλε βαρείς φόρους στου Βραζιλιάνους, προκειμένου να αυξήσει τα έσοδα από την πιο πλούσια αποικία της, που είχαν μειωθεί από την πτώση των τιμών του χρυσού. Ο Τσιραντέντσις, που ζούσε και ανάπνεε για την ανεξαρτησία της πατρίδας του, προσπάθησε να ξεσηκώσει τους συμπατριώτες του την ημέρα πληρωμής των φόρων. Το σχέδιό του, όμως, προδόθηκε και συνελήφθη μαζί με άλλους συνοδοιπόρους του τον Φεβρουάριο του 1789.
Ο Τσιραντέντσις πήρε πάνω του την ευθύνη της συνωμοσίας κι εκτελέστηκε στις 21 Απριλίου 1792. Η σορός του τεμαχίστηκε και το κεφάλι του εκτέθηκε σε κοινή θέα προς παραδειγματισμό.
Από το 1889, που καταργήθηκε η μοναρχία στη Βραζιλία, η επέτειος της εκτέλεσης του Τσιραντέντσις τιμάται ως εθνική εορτή.

 

1946: Τζον Μέιναρντ Κέινς
Άγγλος οικονομολόγος, μαθηματικός, καθηγητής πανεπιστημίου, συγγραφέας και ανώτατος κρατικός υπάλληλος. Δημιούργησε, με τα έργα του και τους οπαδούς του, τη λεγόμενη κεϋνσιανή σχολή στην οικονομική επιστήμη. Ο Κέυνς και ο Μίλτον Φρίντμαν ήταν δύο από τους πιο σημαντικούς οικονομολόγους του 20ού αιώνα.

 

2016: Πρινς
Αμερικανός τραγουδοποιός, με κριτική και εμπορική αποδοχή. Θεωρείται ένας από τους κορυφαίους της σύγχρονης αμερικάνικης λαϊκής μουσικής με παγκόσμια παρουσία. Στο έργο του ενσωματώνει ένα ευρύ φάσμα μουσικών ειδών, από τη σόουλ, το ριθμ εντ μπλουζ και το φανκ, έως την ποπ και το ροκ. Ήταν γνωστός για τη φανταχτερή σκηνική παρουσία του, με εκκεντρικό ντύσιμο και μακιγιάζ. Έχει πουλήσει πάνω από 100 εκατομμύρια δίσκους, γεγονός που τον κατατάσσει στους πιο εμπορικούς καλλιτέχνες όλων των εποχών. Κέρδισε επτά Γκράμι, μία Χρυσή Σφαίρα κι ένα Όσκαρ για την ταινία «Purple Rain» (1984). Εισήχθη στο «Πάνθεον του ροκ εντ ρολ» («Rock and Roll Hall of Fame») το 2004 και κατέχει την 27η θέση στον κατάλογο με τους «πιο επιδραστικούς μουσικούς του ροκ εντ ρολ» του περιοδικού Rolling Stone.
O Πρινς Ρότζερς Νέλσον (Prince Rogers Nelson) γεννήθηκε στις 7 Ιουνίου 1958 στη Μινεάπολη της πολιτείας Μινεσότα των ΗΠΑ. Ήταν το πέμπτο από τα επτά παιδιά του πιανίστα και συνθέτη της τζαζ Τζον Νέλσον (1916-2001) και της τραγουδίστριας της τζαζ Μάτι Ντέλα Σόου (1933-2002). Από μικρός ασχολήθηκε με τη μουσική και σε ηλικία 18 ετών υπέγραψε το πρώτο του δισκογραφικό συμβόλαιο με τη Warner. To 1979 κυκλοφόρησε τον πρώτο του δίσκο, με τίτλο «Prince», που έγινε πλατινένιος. Οι τρεις επόμενοι δίσκοι του – «Dirty Mind» (1980), «Controversy» (1981) και «1999» (1982) – απασχόλησαν ευρύτατα κοινό και κριτικούς με τους ερωτικούς στίχους και το μείγμα φανκ, χορευτικής μουσικής και ροκ.
To 1984 έγραψε το σάουντρακ και πρωταγωνίστησε στην ταινία «Purple Rain», που τον έκανε παγκόσμια γνωστό. Με τους Revolution, το συγκρότημά του, κυκλοφόρησε τους δίσκους «Around the World in a Day» (1985) και «Parade» (1986). Μετά τη διάλυσή τους, κυκλοφόρησε το άλμπουμ «Sign o’ the Times» (1987) και τρία ακόμη άλμπουμ, προτού συστήσει το νέο του συγκρότημα «New Power Generation» το 1991.
To 1993, ενώ βρισκόταν σε διαμάχη με τη Warner για τους όρους του συμβολαίου του, υιοθέτησε το «σύμβολο της αγάπης» ως όνομα και άρχισε να κυκλοφορεί σωρηδόν δίσκους για να απαλλαγεί από το συμβόλαιό του. Το 1998 υπέγραψε στην Arista και από το 2000 άρχισε να χρησιμοποιεί και πάλι το όνομα Prince. Ιδιαίτερα παραγωγικός, κυκλοφόρησε 16 άλμπουμ, με τελευταίο το «Hit n Run Phase Two», που κυκλοφόρησε στις 12 Δεκεμβρίου 2015.
Ο μικροσκοπικός το δέμας Πρινς (είχε ύψος 1,58 μ.) είχε συνδεθεί ερωτικά με γνωστές καλλιτέχνιδες, όπως η Κιμ Μπέισινγκερ, η Μαντόνα, η Κάρμεν Ηλέκτρα, η Απολλωνία (Κοτέρο), η Σίλα Εσκοβέδο (Sheila E.) κ.ά. Τέλεσε δύο γάμους, που κατέληξαν σε διαζύγιο. Από τον πρώτο του γάμο απέκτησε ένα αγοράκι, που πέθανε μία εβδομάδα μετά τη γέννησή του. Από το 2001 ήταν πιστό μέλος της Εκκλησίας των Μαρτύρων του Ιεχωβά.
Ο Πρινς πέθανε από υπερβολική δόση οπιοειδών αναλγητικών φαρμάκων στο σπίτι του στο Τσανχάσεν της Μινεσότα στις 21 Απριλίου 2016, σε ηλικία 57 ετών.

 

 

---

Επιμέλεια: Λ. Τηλιγάδας | Πηγή: © SanSimera.gr, Αρχείον Αγρινίου και Wikipaideia
«Αgrinio 365» Media Group | Antenna-Star.gr – AgrinioTimes.gr