Σαν σήμερα, 24 Φεβρουαρίου, στο Αγρίνιο και στον κόσμο

Γεγονότα

Στο Αγρίνιο…

24 Φεβρουαρίου 1907
Επέκταση του Σιδηροδρόμου από το Αγρίνιο μέχρι την Άρτα
Στο φύλλο του «Εμπρός» της συγκεκριμένης ημέρας δημοσιεύθηκε η αξίωση των κατοίκων της Άρτας για την επέκταση του Σιδηροδρόμου από το Αγρίνιο μέχρι την Άρτα. Η επέκταση αυτή, όπως υποστηρίζουν, «δεν αποτελεί πολυτέλεια, αλλά ανάγκη επιτακτική διά πολλούς και σοβαρούς λόγους».

…και στον κόσμο

391
Ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου Θεοδόσιος Α’ απαγορεύει την ειδωλολατρία. Στο πλαίσιο αυτό παύει και η τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων, που είχαν ξεκινήσει το 776 π.Χ.

 

 

1821
Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης κυκλοφορεί την επαναστατική προκήρυξη «Μάχου υπέρ πίστεως και πατρίδος», με την οποία ζητά από τους Έλληνες της Μολδαβίας και της Βλαχίας να επαναστατήσουν. Η ενέργειά του αυτή σηματοδοτεί και την επίσημη έναρξη της Επανάστασης στις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες.

 

 

1964
Δημοσιεύματα του ελληνοκυπριακού Τύπου αποκαλύπτουν μυστικό σχέδιο των Τούρκων, σύμφωνα με το οποίο στον μελλοντικό τουρκοκυπριακό τομέα θα περιληφθούν η Αμμόχωστος, η Κυρήνεια και η μισή Λευκωσία.

 

 

1975
Οκτώ από τους καταδικασθέντες αξιωματικούς για το «Πραξικόπημα της Πιτζάμας»
Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, Ευάγγελος Αβέρωφ, ανακοινώνει την καταστολή συνωμοτικής κίνησης στο στράτευμα. (Πραξικόπημα της Πιτζάμας)

 

 

1981
Ο Εγκέλαδος χτυπά τις Αλκυονίδες με 6,6 Ρίχτερ, αφήνοντας πίσω του 14 θύματα και τους Αθηναίους να περνούν αρκετά βράδια στα πάρκα και τις πλατείες της πόλης.

 

 

2012
Ο Πάνος Καμμένος, μετά την αποχώρησή του από τη Νέα Δημοκρατία λόγω «μνημονίων», ιδρύει νέο πολιτικό σχηματικό, με την ονομασία «Ανεξάρτητοι Έλληνες».

 

 

Γεννήσεις

1934: Χρήστος Λαμπράκης

Ο Χρήστος Λαμπράκης γεννήθηκε το 1934 στην Αθήνα και ήταν γιος του Δημητρίου Λαμπράκη, και της Ελζας Τσαουσοπούλου και ήταν ο σημαντικότερος Έλληνας εκδότης της εποχής. Σπούδασε νομικά στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και πολιτικές επιστήμες στο London School of Economics. Το 1954, σε ηλικία 20 ετών, ανέλαβε τη διεύθυνση του περιοδικού “Ταχυδρόμος” και το 1957, μετά τον θάνατο του πατέρα του, ανέλαβε την προεδρία του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη, που εξέδιδε, μεταξύ άλλων, τις εφημερίδες “Το Βήμα” και “Τα Νέα”. Ο Χρήστος Λαμπράκης ίδρυσε επίσης την ημερήσια αθλητική εφημερίδα “Ομάδα” το 1959 και το περιοδικό “Εποχές” το 1963.
Ήταν επίσης ιδρυτής και μέτοχος του τηλεοπτικού σταθμού MEGA όπου διετέλεσε και πρόεδρος του ΔΣ του καναλιού. Προσωπικότητα με ιδιαίτερη καλλιέργεια και μεγάλη αγάπη για την τέχνη, την μουσική και τον πολιτισμό, υπήρξε ο πρωτεργάτης της δημιουργίας του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών.

1949: Πασχάλης Τερζής
Ο Πασχάλης Τερζής γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Πυλαία της Θεσσαλονίκης. Η ουσιαστική αρχή και επαφή με το χώρο του τραγουδιού έγινε στην Ρόδο το 1974 με το συνθέτη και μουσικό Γρηγόρη Τζιστούδη. Εκτός από τα λαϊκά τραγούδια ο Πασχάλης τραγουδούσε και δημοτικά και ενθουσίαζε το κοινό. Αν και είχε αρκετές προτάσεις για κυκλοφορία δίσκου από διάφορους, τελικά δεν κατάφερε να πραγματοποιηθεί μέχρι το 1980 (έχοντας ήδη αρκετά χρόνια στο τραγούδι).Τότε τον άκουσε ο Χρήστος Νικολόπουλος, ο οποίος και τον έβαλε στη δισκογραφία. Ακολούθησε ο πρώτος προσωπικός του δίσκος με τον τίτλο “Λέω” το 1982. Η επιτυχία αυτού του δίσκου έγινε η αφετηρία για μια στενότερη συνεργασία και φιλία με τον συνθέτη. Παράλληλα με τη δισκογραφική τους δουλειά, πραγματοποίησαν μαζί συναυλίες σε όλη την Ελλάδα και εμφανίσεις σε κέντρα της Θεσσαλονίκης. Το 1982, συμμετέχει φιλικά στο δίσκο “Παίξε Χρήστο επειγόντως” μαζί με την Ελένη Βιτάλη, τον Γιώργο Σαρρή και τον Δημήτρη Κοντολάζο (επίσης Πυλαιώτη), σε μουσική Χρήστου Νικολόπουλου και στίχους Μανώλη Ρασούλη.

 

 

1955: Στίβεν Πολ Τζομπς
Ο Στήβεν Πωλ Τζομπς (Steven Paul Jobs, 24 Φεβρουαρίου 1955 – 5 Οκτωβρίου 2011) ήταν μια από τις πιο γνωστές προσωπικότητες στον χώρο της τεχνολογίας, ένας εκ των δύο συνιδρυτών, πρώην πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Apple και πρώην πρόεδρος της Pixar (μέχρις ότου εξαγοράστηκε από την Disney, στης οποίας το Διοικητικό Συμβούλιο διατηρούσε θέση και της οποίας ήταν ο μεγαλύτερος μέτοχος). Έχει χαρακτηριστεί ως οραματιστής στον χώρο των υπολογιστών και πολλές ιδέες του άλλαξαν τον τρόπο που οι καταναλωτές χρησιμοποιούν την ψηφιακή τεχνολογία. Ήταν από τους πρώτους που συνέλαβαν την ιδέα του οικιακού προσωπικού υπολογιστή. Ο Στηβ Τζομπς «ήταν ο μέγας ευαγγελιστής της ψηφιακής εποχής».

 

 

Θάνατοι

1704: Μαρκ Αντουάν Σαρπεντιέ
Γαλλικά: Marc-Antoine Charpentier, 1643 – 24 Φεβρουαρίου 1704) ήταν Γάλλος συνθέτης της εποχής μπαρόκ. Η συνεισφορά του, κυρίως στην εκκλησιαστική μουσική, έτυχε μεγάλης αναγνώρισης την εποχή του και το πρελούδιο στο Te Deum του αποτελεί πλέον ένα από τα πιο δημοφιλή έργα του -κυρίως μετά την εδραίωσή του ως μουσικό σήμα του διαγωνισμού της Eurovision.

 

 

1903: Παναγιώτης Ποταγός
Μεταξύ του 1867 και του 1882 ο Παναγιώτης Ποταγός πραγματοποίησε δύο μεγάλα εξερευνητικά ταξίδια στην Κεντρική Ασία (από το Ιράν ως τη Μογγολία) και ένα στην κεντρική Αφρική. Χωρίς καμιά υποστήριξη από τη χώρα του ή από οπουδήποτε αλλού, προσπάθησε να συναγωνιστεί τους διάσημους εξερευνητές των εθνικών Γεωγραφικών Εταιρειών της Ευρώπης.
Κατόρθωσε να δημοσιεύσει μόνο τον πρώτο τόμο των Περιηγήσεών του σε μία ελληνική (1883) και μία γαλλική έκδοση (1885). Το έργο του είναι μοναδικό, τόσο για τη γεωγραφική του πλευρά όσο και για την εθνολογική του, που αφορά ιδιαίτερα τις ελληνιστικές επιβιώσεις στο Αφγανιστάν, αλλά παραμένει εντούτοις σχεδόν άγνωστο στην εποχή μας. Το χειρόγραφο του (κυρίως εθνολογικού περιεχομένου) β΄ τόμου των «Περιηγήσεων» δεν δημοσιεύθηκε ποτέ και δυστυχώς χάθηκε, καθώς το κατέστρεψαν οι ίδιοι οι κληρονόμοι του Ποταγού.
Μεταξύ άλλων ανακάλυψε τον μεγάλο ποταμό Μπόμου της Κεντροαφρικανικής Δημοκρατίας (1877) και σταμάτησε, με το κύρος του, τον εμφύλιο πόλεμο στο Αφγανιστάν (1875).
Τιμήθηκε από τη Γαλλική κυβέρνηση, τη Γεωγραφική Εταιρία της Γαλλίας και τον βασιλιά του Βελγίου Λεοπόλδο Β΄, πρόεδρο τότε της Παγκόσμιας Γεωγραφικής Εταιρίας, ο οποίος και έδωσε το όνομά «λεωφόρος Ποταγού» σε κεντρική αρτηρία της πόλης Ισίρο (Παουλίς) του Βελγικού Κογκό. Όταν του ζήτησε να υπογράψει στη χρυσή βίβλο των περιηγητών, εκείνος έγραψε μόνο δυο λέξεις: «Εις Ελλην».

 

 

1984: Κούλης Στολίγκας
Ο ηθοποιός Κούλης (Ιωάννης) Στολίγκας γεννήθηκε στη Δράμα το 1910[1] και πέθανε στις 24 Φεβρουαρίου 1984 στην Αθήνα.
Σπούδασε φωνητική μουσική στο ωδείο της γενέτειράς του. Το θεατρικό του ντεμπόυτο το έκανε το 1933 στην οπερέττα του Λέχαρ Εύθυμη χήρα. Συνεργάστηκε με οπερετικούς και επιθεωρησιακούς θιάσους στην Αθήνα και στην επαρχία έως το 1942. Στα 1947 συγκρότησε δικό του θίασο οπερέττας και στα 1955 τον μετέτρεψε σε θίασο πρόζας.[2] Υπήρξε ένας από τους πιο αγαπητούς ηθοποιούς του ελληνικού κινηματογράφου, ιδιαίτερα σε ρόλους κονφερασιέ, με πηγαίο χιούμορ και ιδιαίτερο στύλ, παίζοντας σε ταινίες όπως Η Χιονάτη και οι 7 νάνοι, Ο εμίρης και ο κακομοίρης, Έξω οι κλέφτες. Τα τελευταία χρόνια ζούσε απομονωμένος από τα φώτα της δημοσιότητας μαζί με τις δύο αδελφές του και δεν είχε παιδιά. Κηδεύτηκε στον Κόκκινο Μύλο.

 

 

---

Επιμέλεια: Λ. Τηλιγάδας | Πηγή: © SanSimera.gr, Αρχείον Αγρινίου και Wikipaideia
«Αgrinio 365» Media Group | Antenna-Star.gr – AgrinioTimes.gr