Βλέπετε στην Ουνιόν ήταν κάτι σαν… ήρωας και χαρακτηρίζονταν ως ο άνθρωπος των «κρίσιμων γκολ». Ήταν εκείνος που στις 21 Μαρτίου του 2019 σημείωσε το πρώτο τέρμα της ιστορίας της στις εκτός Αργεντινής διοργανώσεις, όταν και άνοιξε το σκορ στην αναμέτρηση με την Ιντεπεντιέντε του Εκουαδόρ, αλλά και βρήκε στόχο σε πολλά γειτονικά ντέρμπι.
Ο κόσμος τον λάτρεψε και η απόφαση για μη παραμονή του προκάλεσε αρκετά «ερωτηματικά», αλλά και ήταν η… αιτία που πλέον θα τον βλέπουμε με την «κυανοκίτρινη» φανέλα. «Μου προκάλεσε έκπληξη. Δεν υπήρξαν καν συζητήσεις. Δεν ξέρω. Ίσως λόγο της πανδημίας να ήθελαν να κάνουν περικοπές. Δεν κρατάω κακία, έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Για τον κόσμο τι να πω; Μου γράφουν τόσο ωραία μηνύματα. Είμαι ευγνώμων και η Ουνιόν θα βρίσκεται πάντα στην καρδιά μου», είπε μεταξύ άλλων μετά την αποχώρησή του, σε μία συνέντευξη που παραχώρησε με έντονο συναισθηματικό χαρακτήρα. Και κάτι για την ιστορία… Όταν μέσω των social media προσέφερε σε διαγωνισμό τα παπούτσια που βρήκε δίχτυα εκείνον τον Μάρτιο… έγινε χαμός.
Γεννημένος τον Ιανουάριο του 1990 στην πόλη Βιέντμα της επαρχίας του Ρίο Νέγκρο, από μικρός «έμπλεξε» με τον αθλητισμό. Στην αρχή μάλιστα, ίσως και επειδή είναι ψηλός (πλέον βλέπει τον κόσμο από τα 189 εκατοστά), ασχολήθηκε με το μπάσκετ. Όμως σύντομα τον… κέρδισε το ποδόσφαιρο ελέω και παρέας αφού οι περισσότεροι φίλοι του έπαιζαν μπάλα και άρχισε στην τοπική ομάδα Σολ Ντε Μάγιο. Πάντως αν δει μπασκέτα, δεν θα χάσει την ευκαιρία να θυμηθεί τα νιάτα του.
Σύντομα τα κατορθώματά του έγιναν γνωστά και βρέθηκε στην Ιντεπεντιέντε, ενώ παράλληλα άρχισε να καλείται και στις «μικρές» Εθνικές της χώρας του. Το 2007 μάλιστα ήταν στην αποστολή της «μπλανκοσελέστε» για το Κόπα Αμέρια U17 του Εκουαδόρ όπου πήρε το χάλκινο μετάλλιο και λίγο αργότερα βρέθηκε στη Νότιο Κορέα για το Μουντιάλ U17, όπου έφτασε μέχρι τους «8». Μάλιστα εκείνο το καλοκαίρι σημείωσε 8 γκολ σε 14 ματς με τους «μικρούς», κάτι που τον έφερε στην πρώτη γραμμή των σκάουτερ. Η Γουέστ Χαμ κινήθηκε τότε για την απόκτησή του, αλλά δεν έκανε το ταξίδι για το Λονδίνο.
Στην Ευρώπη βρέθηκε για πρώτη φορά το 2011 για λογαριασμό της Λουκέρνης, στην Ελβετία έμεινε 1,5 σεζόν και μετά ακολούθησαν η Ινστιτούτο, η Χιμνάσια και η Ο’ Χίγκινς της Χιλής. Ο Ματσόλα «έχτιζε» το όνομά του ως κλασικός φορ περιοχής, με «όπλο» τη δύναμή του, την ικανότητά του στο ψηλό παιχνίδι και το δυνατό του σουτ. Δεν είναι τυχαίο πως άρχισαν να τον φωνάζουν «τανκ» με αφορμή την πληθωρική του παρουσία μέσα στα αντίπαλα καρέ, αλλά και «γάτα» επειδή «διάβαζε» τις φάσεις. Όπως δηλαδή και ο Ζλάταν Ιμπραϊβοτιτς, ο επιθετικός που θαυμάζει.
Μάλιστα στη Χιμνάσια υπήρξε συμπαίκτης με τον Χαβιέ Μεντόσα που επίσης αποκτήθηκε από τα «καναρίνια» και οι δυο τους συνεργάστηκαν σε ορισμένα τέρματα της τότε ομάδας τους. Ο ένας ξέρει καλά τον άλλον και αυτόματα δεν θα χρειαστούν χρόνο για να «δέσουν».
Λάτρης της κιθάρας όπου δεν του αρέσει απλά αλλά και παίζει, συνήθως όταν βρίσκεται με φίλους στο σπίτι. Σχεδόν πάντα με την οικογένειά του, καθώς γνωρίστηκε με τη σύντροφό του πριν από περίπου 11 χρόνια και έκτοτε είναι μαζί.
