SL1: Ο Π.Α.Ο.Κ. γιορτάζει 94 χρόνια ζωής και ιστορίας

Στην εποχή της πανδημίας και της καραντίνας οι γιορτές είναι πάντα πιο μελαγχολικές. Για τους φίλους του Π.Α.Ο.Κ., ωστόσο, πάντα η 12η Απριλίου έχει την δική της ξεχωριστή σημασία, υπό οποιεσδήποτε συνθήκες. Σήμερα συμπληρώνονται 94 χρόνια από την ίδρυση του συλλόγου, ο οποίος έζησε την περασμένη χρονιά ίσως την κορυφαία χρονιά της ποδοσφαιρικής ιστορίας του με την κατάκτηση του νταμπλ.

Σαν σήμερα, το Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης λάμβανε μια τόσο τυπική κι όμως κομβικής σημασίας απόφαση. Με τον αριθμό 822 στις 20.04.1926 ενέκρινε την σχετική αίτηση του πρώτου διοικητικού συμβουλίου του Π.Α.Ο.Κ. και αναγνώρισε επισήμως τον σύλλογο. Το πρώτο έμβλημα του Π.Α.Ο.Κ. ήταν το τετράφυλλο τριφύλλι και το πέταλο. Τα φύλλα ήταν πράσινα και πάνω από το καθένα ήταν χαραγμένα τα αρχικά της λέξης Π.Α.Ο.Κ. Το σκέφτηκε ο αείμνηστος Κώστας Κοεμτζόπουλος που πήρε την ιδέα από το πακέτο τσιγάρων μάρκας «Λήθη» που κάπνιζε.

Το, δε, πρώτο Δ.Σ. απαρτιζόταν από τους:

Πρόεδρος: Τριαντάφυλλος Τριανταφυλλίδης,
Α’ αντιπρόεδρος: Παντελής Καλπακτσόγλου,
Γενικός γραμματέας: Κωνσταντίνος Κρητικός,
Ειδικός γραμματέας: Μενέλαος Τσούλκας,
Ταμίας: Ιωακείμ Ιωακειμόπουλος,
Έφορος ποδοσφαίρου: Αλέξανδρος Αγγελόπουλος,
Έφορος αθλητών: Αριστόδημος Δημητριάδης,
Σύμβουλοι: Παναγιώτης Μαλέσκας, Κωνσταντίνος Κοεμτζόπουλος και Μιχάλης Θεοδοσιάδης.

Η ιδέα για την δημιουργία ενός ισχυρού συλλόγου που θα εξέφραζε τους Κωνσταντινουπολίτες άρχισε να… ψήνεται από το 1922. Όταν έφτασαν στη Θεσσαλονίκη οι περισσότεροι Κωνσταντινουπολίτες.

Τον Μάιο 1924 δημιουργήθηκε η «Ένωση Κωνσταντινουπολιτών Θεσσαλονίκης». Ένα χρόνο αργότερα, τον Ιούνιο 1925 ιδρύθηκε το αθλητικό τμήμα του συλλόγου. Τη διοίκηση του ανέλαβαν ο Φανούριος Βυζάντιος ως πρόεδρος και ως μέλη ο Νίκος Πετρόπουλος με τον Αριστείδη Μίσιο. Πριν κλείσει το 1925 και πιο συγκεκριμένα τον Δεκέμβριο οι ποδοσφαιριστές της Ένωσης επεδίωξαν τον διαχωρισμό του αθλητικού από το πολιτιστικό σωματείο.

Η δημιουργία της Α.Ε.Κ. Θεσσαλονίκης έφερε αντιδράσεις και με αφορμή ότι η μετάβαση των αθλητικών δραστηριοτήτων έπρεπε να γίνει με απόφαση Γενικής Συνέλευσης και όχι Διοικητικού Συμβουλίου ακυρώθηκαν οι διαδικασίες και δημιουργήθηκαν δύο τάσεις.

Η πρωτοβουλία χαρακτηρίστηκε «στάση» με επίσημη ανακοίνωση της Ένωσης Κωνσταντινουπολιτών Θεσσαλονίκης και ο τότε πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής Αθλητισμού, Νίκος Πετρόπουλος, συγκέντρωσε την πλευρά όσων δεν ήθελαν τον διαχωρισμό. Η… μάχη ανάμεσα στις δύο πλευρές είχε μεγάλη διάρκεια και η κοινή Γενική Συνέλευση έγινε στις 7 Μαρτίου 1926 για να λύσει ένα πρόβλημα που είχε δημιουργηθεί τον Δεκέμβριο του 1925. Με 92 ψήφους ο Νίκος Πετρόπουλος ισοψήφησε με τον Αριστείδη Μίσιο που ήταν και αυτός στην πλευρά του και αναδείχθηκε πρόεδρος.

Η αντίδραση της άλλης πλευράς πλέον έμοιαζε δεδομένη. Το μήνυμα αρχικά εστάλη με τον ανεπίσημο αγώνα με τον Παναθηναϊκό στις 28 Μαρτίου 1926 όπου ηττήθηκαν με 5-0.

Η επόμενη κίνηση ήρθε στις 30 Μαρτίου 1926, ημερομηνία που συγκεντρώθηκαν στη Λέσχη Κωνσταντινουπολιτών οι Τριαντάφυλλος Τριανταφυλλίδης, Κωνσταντίνος Κοεμτζόπουλος, Κωνσταντίνος Κρητικός, Μιχάλης Θεοδοσιάδης, Ιωακείμ Ιωακειμόπουλος, Αριστόδημος Δημητριάδης, Αλέξανδρος Αγγελόπουλος και Μενέλαος Τσούλκας και υπέγραψαν το πρωτόκολλο ιδρύσεως του νέου«ποδοσφαιρικού και Αθλητικού Σωματείου υπό την επωνυμίαν «Πανθεσσαλονίκειος Αθλητικός Όμιλος Κωνσταντινουπολιτών»» όπως αναφέρεται και στο σχετικό έγγραφο, προκειμένου οι διαδικασίες να πάρουν επίσημο χαρακτήρα.

Στις 5 Απριλίου πραγματοποιήθηκε η Γενική Συνέλευση, στην οποία πήραν μέρος και οι ποδοσφαιριστές της ομάδας, ενώ στις 10 Απριλίου υπογράφηκε από τα μέλη του πρώτου Διοικητικού Συμβουλίου του Π.Α.Ο.Κ. η αίτηση αναγνώρισης του συλλόγου στο Πρωτοδικείο. Δέκα ημέρες αργότερα, στις 20 Απριλίου 1926 το Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης με την απόφαση αριθμό 822 αναγνώρισε και επίσημα τον Π.Α.Ο.Κ.

Το 1937 αναδείχθηκε πρώτη φορά Πρωταθλητής Θεσσαλονίκης, ενώ το 1938 ο Νίκος Σωτηριάδης έγινε ο πρώτος ποδοσφαιριστής του Π.Α.Ο.Κ. που αγωνίστηκε στην Εθνική ομάδα. Το 1939 και πιο συγκεκριμένα στις 28.05 ο Π.Α.Ο.Κ. αγωνίστηκε για πρώτη φορά σε τελικό Κυπέλλου Ελλάδος, όπου ηττήθηκε από την Α.Ε.Κ. με 2-1.

Ένα χρόνο αργότερα, το 1952 ο Βίλλυ Σέφτσικ, ο Αυστριακός προπονητής, ο οποίος το 1931 είχε φορέσει και τη φανέλα του συλλόγου, έκανε μια κίνηση που άλλαξε τα δεδομένα για τον Π.Α.Ο.Κ. Δημιούργησε την Ακαδημία του Π.Α.Ο.Κ., τα περίφημα «τσικό του Βίλλυ» ώστε να βρει και να αναδείξει ποδοσφαιριστές με σωστή δουλειά από μικρή ηλικία. Το νέο για την εποχή εγχείρημα στέφθηκε από επιτυχία, αφού από τα… φυτώρια του Δικεφάλου αναδείχτηκαν παίκτες που έγραψαν τη δική τους ιστορία στο σύλλογο, όπως οι Λέανδρος Συμεωνίδης, Γιαννέλος, Μαργαρίτης, Γιώργος Χαβανίδης και αρκετοί άλλοι.

Η δημιουργία της Ακαδημίας σε συνδυασμό με τις μεταγραφές που πραγματοποίησε ο Π.Α.Ο.Κ. στις αρχές της δεκαετίας του ’50 ανεβάζουν επίπεδο την ομάδα και γίνονται η απαρχή για το «χτίσιμο» της πρώτης χρυσής εποχής στην ιστορία του συλλόγου. Ο Δικέφαλος έγινε κυρίαρχος στην πόλη και κατέκτησε τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα Θεσσαλονίκης με κινητήριο μοχλό την θρυλική τριπλέτα των Γιεντζή, Κουϊρουκίδη, Παπαδάκη.

Η αγωνιστική ανάπτυξη της ομάδας… γέννησε την ανάγκη να αποκτήσει το δικό της, μεγαλύτερο και καλύτερο «σπίτι». Έτσι, το 1957 άρχισε η αναζήτηση ενός χώρου αντάξιου της ιστορίας του Π.Α.Ο.Κ., όπου θα μπορούσε να στεγάσει τα όνειρά του για ένα λαμπρό μέλλον. Κατόπιν έρευνας των παραγόντων του συλλόγου επιλέχθηκε μια έκταση στην περιοχή της Τούμπας, η οποία ανήκε στο Ταμείο Εθνικής Αμύνης. Έπειτα από τις απαραίτητες διαβουλεύσεις, ο σύλλογος αγόρασε 30 στρέμματα και ξεκίνησε η ανέγερση του νέου γηπέδου του Π.Α.Ο.Κ. Σημαντική στην αποπεράτωση των εργασιών ήταν η συμμετοχή του κόσμου του Δικεφάλου μέσω του ειδικού λαχείου υπέρ της ανεγέρσεως του σταδίου. Στις 06 Σεπτεμβρίου 1959 η Τούμπα άνοιξε για πρώτη φορά τις θύρες της για να υποδεχτεί τον Π.Α.Ο.Κ. και τον λαό του.

Ο Π.Α.Ο.Κ. έφτασε στην κορύφωσή του την δεκαετία του 1970. Η ομάδα με μπροστάρη τον Γιώργο Κούδα και συμπαραστάτες ποδοσφαιριστές όπως (μεταξύ άλλων) οι Σταύρος Σαράφης, Αχιλλέας Ασλανίδης, Δημήτρης Παρίδης, Κώστας Ιωσηφίδης, Γιάννης Γούναρης, Χρήστος Τερζανίδης έγινε πρωταγωνίστρια και δημιούργησε ρεκόρ τα οποία στέκουν μέχρι και σήμερα. Το σημαντικότερο, όμως, επειδή τα ρεκόρ αργά ή γρήγορα σπάνε, είναι πως χάρισε στον Π.Α.Ο.Κ. τους πρώτους τίτλους της μεγάλης ιστορίας του. Ο Δικέφαλος από το 1970 μέχρι και το 1974 αγωνίστηκε σε πέντε συνεχόμενους τελικούς Κυπέλλου Ελλάδας κατακτώντας δύο φορές το τρόπαιο. Τα δύο Κύπελλα ήταν κάτι σαν το ορεκτικό πριν από το κυρίως πιάτο, το οποίο… σερβιρίστηκε το 1976. Ώριμος σε συνθήκες πίεσης πλέον ο Π.Α.Ο.Κ. κατέκτησε για πρώτη φορά στην ιστορία του το πρωτάθλημα Ελλάδας. Πέρα από τους τίτλους, ο τρόπος παιχνιδιού της ομάδας, που έφτασε ακόμα δύο φορές στον τελικό Κυπέλλου (1977, 1978), άφησε παρακαταθήκη τη δημιουργία μιας ακόμα μεγαλύτερης βάσης κοινού, αφού ο Δικέφαλος εκείνη την εποχή κέρδισε πολλούς φιλάθλους.

Στις 18 Ιουλίου 1979 ιδρύθηκε η Ποδοσφαιρική Ανώνυμη Εταιρία (Π.Α.Ε.) με την επωνυμία «ΠΑΝΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΟΣ ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΙΤΩΝ – Π.Α.Ο.Κ. ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΗ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ» και το διακριτικό τίτλο «Π.Α.Ο.Κ. ΠΑΕ» με αρχικό μετοχικό κεφάλαιο 37.100.000 δραχμές και πρώτο πρόεδρο τον αείμνηστο Γιώργο Παντελάκη. Η πολύ καλή πορεία συνεχίστηκε και τη δεκαετία του ‘80, με λίγες αποτυχημένες χρονιές. Και πάλι η ομάδα κατάφερε να φτάσει σε τελικούς κυπέλλου Ελλάδας χωρίς να μπορέσει να κερδίσει το τρόπαιο πριν από το 2001. Πάντως, το 1985 είναι η χρονιά του Π.Α.Ο.Κ. Ο Δικέφαλος του Βορρά έφτασε στην κατάκτηση του δεύτερου πρωταθλήματος Ελλάδος και το πρώτο επαγγελματικό.

Ακολούθησε μία περίοδος αγωνιστικής ύφεσης στο ποδοσφαιρικό τμήμα, μέχρι το 2001 όταν επικράτησε με εμφατικό τρόπο του Ολυμπιακού με 4-2 στον τελικό Κυπέλλου που διεξήχθη στη Νέα Φιλαδέλφεια και πανηγύρισε ένα τρόπαιο έπειτα από 16 χρόνια. Δύο χρόνια αργότερα, ο Π.Α.Ο.Κ. κατέκτησε και πάλι το Κύπελλο Ελλάδας. Αυτή τη φορά μέσα στο σπίτι του, την Τούμπα με αντίπαλο τον Άρη, ο οποίος ηττήθηκε 1-0 χάρη στο γκολ του Γιώργου Γεωργιάδη. Στον πάγκο της ομάδας καθόταν (για τρίτη φορά) ο Αγγελος Αναστασιάδης, ο οποίος πέρασε στην ιστορία ως ο μοναδικός που έχει κατακτήσει τίτλο με τον Π.Α.Ο.Κ. και ως παίκτης και ως προπονητής.

Στη συνέχεια ήρθε η εποχή Ζαγοράκη, που παρά τις μεγάλες προσδοκίες δεν έφερε σημαντικές επιτυχίες πέρα από κάποιες ευρωπαϊκές εκλάμψεις. Σημείο καμπής στην σύγχρονη ιστορία του Π.Α.Ο.Κ. ήταν η έλευση του Ιβάν Σαββίδη. το 2012, ο Π.Α.Ο.Κ. γύρισε σελίδα στην ιστορία του με τη μεταβίβαση του πλειοψηφικού πακέτου των μετοχών στον Πόντιο επιχειρηματία, που το 2015 απάλλαξε οριστικά από τα βαρίδια των χρεών του παρελθόντος την ΠΑΕ. Στις 6 Μαΐου του 2017 ο Π.Α.Ο.Κ., μετά από 14 χρόνια επέστρεψε στους τίτλους επικρατώντας της Α.Ε.Κ. με 2-1 στο Πανθεσσαλικό Στάδιο Βόλου. Ακολούθησε ένα ακόμη Κύπελλο, με 2-0 επί της Α.Ε.Κ. στο Ο.Α.Κ.Α. το 2018, χρονιά στην οποία ο Π.Α.Ο.Κ. έχασε το πρωτάθλημα αλλά πήρε το αίμα του πίσω την επόμενη σεζόν. Το 2019 ο Δικέφαλος του Βορρά με μια μυθική σεζόν έφτασε στο νταμπλ και άφησε υποσχέσεις για το μέλλον.

Ασφαλώς ο σύλλογος έχει να καυχιέται και για τα άλλα τμήματά του. Μεταξύ άλλων, το μπάσκετ έχει χαρίσει δύο πρωταθλήματα, τρία Κύπελλα, αλλά και δύο ευρωπαϊκούς τίτλους, στο γυναικείο ποδόσφαιρο είναι η μεγαλύτερη δύναμη στην Ελλάδα εδώ και χρόνια, ενώ στο βόλεϊ Ανδρών και στο χάντμπολ Ανδρών έχει κατακτήσει τρία πρωταθλήματα και ισάριθμα Κύπελλα. Πάνω από όλα όμως ο Π.Α.Ο.Κ. είναι κόσμος του, που δεν άφησε την ομάδα ποτέ μόνη και προσδοκά σε ακόμη μεγαλύτερς στιγμές στα χρόνια που θα έρθουν.

sport-fm.gr