Το Συμβούλιο Κοινότητας Μεσολογγίου για τους πρόσφυγες

Παρόντες ήταν οι εξής Σύμβουλοι Κοινότητας: Νικόλαος Σταμάτης, Ανδριανή Χαλαζιά, Χρήστος Φούντας, Γιάννης Γκανιάτσος, Ανδρέας Σπανός, Δημήτρης Φρικασές, Δημήτρης Φραγκούλης και η Πρόεδρος Όλγα Δασκαλή.

Το Συμβούλιο Κοινότητας Μεσολογγίου μετά από διαλογική συζήτηση κατέληξε στα εξής:

Για άλλη μια φορά οι τοπικές κοινωνίες βρίσκονται προ εκπλήξεων. Ακολουθούμε τις εξελίξεις αντί να τις συνδιαμορφώνουμε.

Το “προσφυγικό – μεταναστευτικό” αποτελεί ένα πολυπαραγοντικό ζήτημα. Η γενεσιουργός αιτία του ζητήματος (εμπόλεμες ζώνες, ανελεύθερα καθεστώτα, οικονομική εξαθλίωση, περιβαλλοντικές καταστροφές) μένει κάθε φορά εκτός συζήτησης. Οι παράγοντες αυτοί οφείλουν να μας απασχολήσουν όλους διότι διαμορφώνουν την παγκόσμια πραγματικότητα. Οι διεθνείς συνθήκες με τις οποίες επιχειρούν οι εθνικές κυβερνήσεις να διαχειριστούν το ζήτημα, έχουν καταστήσει την χώρα μας όμηρο συμφωνιών που δεν λύνουν το ζήτημα, αντίθετα το αναπαράγουν. Οι Κανονισμοί Δουβλίνο Ι, ΙΙ και ΙΙΙ, και οι πρόσφατες συνθήκες με γειτονικές χώρες για τις μεταναστευτικές ροές,  καταστούν την χώρα μας προθάλαμο προσφύγων και μεταναστών με ατέρμονες διαδικασίες για τα αιτήματα ασύλου.

Σε όλες αυτές τις διεργασίες, τις συνθήκες, τις αποφάσεις, οι τοπικές κοινωνίες δεν έχουν φωνή. Δεν τους δίνεται η δυνατότητα να συνδιαμορφώσουν τις καταστάσεις που καλούνται να διαχειριστούν.

Το Μεσολόγγι έχει αποδείξει πως είναι φιλόξενη πόλη. Αγκαλιάζει τους ξένους και έχει αίσθημα ευθύνης απέναντι στους υπόλοιπους Έλληνες. Καταλαβαίνουμε πλήρως ότι τα νησιά μας ασφυκτιούν. Αντιλαμβανόμαστε την αγωνία των πολιτών της Λέσβου, που με πληθυσμό 87.000 κατοίκων παρέχουν καταφύγιο σε 20.000 μετανάστες. Οι νησιωτικοί Δήμοι χρόνια τώρα υποφέρουν σηκώνοντας αγόγγυστα όλο το βάρος.

Οι αριθμοί από μόνοι τους δείχνουν ότι το ελληνικό κράτος έχει αποτύχει να σχεδιάσει και να διαχειριστεί τις μεταναστευτικές ροές. Ποιος διαχειρίζεται το μεταναστευτικό στην Ελλάδα; Η ελληνική κυβέρνηση με τις τοπικές κοινωνίες ή οι διεθνείς οργανισμοί με τους ιδιώτες;

Δεν είναι δυνατόν να ανατίθεται σε έναν διεθνή οργανισμό η διαχείριση του ζητήματος και να βρίσκουν άλλοθι οι κυβερνώντες πίσω από αυτή την απόφαση.

Είναι αναγκαίο να θεσμοθετηθούν κριτήρια ποσόστωσης ανά πόλη με βάση τον πληθυσμό της και την κατάσταση των δομών της δημόσιας υγείας. Το ελληνικό κράτος οφείλει να σχεδιάσει και να νομοθετήσει λαμβάνοντας υπόψη αυτά τα στοιχεία. Να υπάρξει ισομερής κατανομή των ανθρώπων. Να μην υπάρχουν πόλεις με χιλιάδες μετανάστες και πόλεις που σφυρίζουν αδιάφορα.

Το Μεσολόγγι είναι μια πόλη 12.000 κατοίκων που φιλοξενεί από το 2018, 220 περίπου πρόσφυγες, δηλαδή σχεδόν το 2% του πληθυσμού της πόλης.

Μέχρι πόσους ανθρώπους μπορεί να φιλοξενήσει βάση μελετών; Για ποιο λόγο δεν υπάρχει επίσημη ενημέρωση της τοπικής κοινωνίας για την έλευση ευπαθών ομάδων μεταναστών; Γιατί να γίνεται η όποια απόφαση μετεγκατάστασης στα κρυφά, εφόσον όλα είναι «νόμιμα»; Μπορεί να διασφαλιστεί η δημόσια υγεία εν μέσω πανδημίας και με ποιον τρόπο;

Υπάρχουν δύο μεγάλα ξενοδοχεία στην πόλη μας. Το ένα έχει μετατραπεί σε δομή από το 2018. Πόσο συνετό είναι να μετατραπεί και το άλλο;

Το υπουργείο μεταναστευτικής πολιτικής οφείλει να σχεδιάσει και να πάρει αποφάσεις!

Πότε θα γίνει επιτέλους ένας φυσιολογικός σχεδιασμός διαχείρισης μιας κρίσης με γνώμονα και την βούληση των τοπικών κοινωνιών;

Ο υπουργός μεταναστευτικής πολιτικής κ.Μηταράκης  εξήγγειλε ότι το έτος 2020 θα σταματήσουν να λειτουργούν τα ξενοδοχεία ως ανοιχτές δομές. Παρόλα αυτά οι εκάστοτε ηγεσίες θα μετακίνουν μετανάστες στην ενδοχώρα, έως ότου εξεταστεί το αίτημα ασύλου τους. Σκοπός είναι οι κατατρεγμένοι άνθρωποι να έχουν μια καλύτερη ποιότητα ζωής. Η επιλογή των νέων τόπων διαμονής, χρειάζεται να γίνεται με ορισμένα κριτήρια ώστε και οι άνθρωποι που φιλοξενούν να μπορούν να σηκώσουν στις πλάτες τους το βάρος που τους αναλογεί.