Τραβάνε ζόρι οι άνθρωποι

«Τραβάνε ζόρι οι άνθρωποι». Δεν είναι σαν εμάς που «τραβάμε των παθών μας τον τάραχο». Γιατί είναι άλλο να είσαι στον «Παπαδόπουλο» και να φοβάσαι μην περάσει κανένας φίλος και αναγκαστείς να τον κεράσεις ένα τσίπουρο, με λεφτά που δε φτάνουν ούτε για δεύτερο δικό σου, κι είναι άλλο να είσαι στο καφενείο της Βουλής και να την βγάζεις με νερό ξεροσφύρι για να φανείς ανοιχτοχέρης, σε όσους πρέπει να φανείς ανοιχτοχέρης.

Κάπου διάβαζα χθες σε μια παραπολιτική στήλη ότι ένας βουλετής από την Πελοπόννησο (ούτε όνομα έλεγε, ούτε επαρκώς φωτογράφιζε, και καλά έκανε γιατί τη φτώχεια τη καταραμένη δεν πρέπει να την κάνουμε βούκινο), ότι δεν μπορεί ούτε καφέ να αγοράσει, λόγω δανείου.

Το θέμα όμως δεν είναι ο καφές, γιατί κι εγώ με το ζόρι βρίσκω ευρώ να αγοράσω καφέ. Το θέμα είναι πόσα λεφτά παίρνω εγώ και πόσα ο βουλευτής; Πόσο μεγάλο είναι το δάνειο το δικό μου και πόσο το δάνειο το δικό του; Τι λεφτά για την αποπληρωμή αυτού του δανείου καταθέτω εγώ κάθε μήνα και τι λεφτά για τον ίδιο λόγο καταθέτει αυτός. Πόσες είναι οι καθυστερούμενες δόσεις οι δικές του και πόσες οι καθυστερούμενες οι δικές μου. Που τον παίρνω εγώ τον καφέ μου και που τον παίρνει αυτός.

Δεν είναι απλά τα πράγματα παιδιά. Πρέπει να βγουν κομπιουτεράκια, να γίνουν οι απαραίτητες αριθμητικές πράξεις (κυρίως αφαιρέσεις και διαιρέσεις εσόδων σε λογαριασμούς προστιθέμενων χρεών και πολλαπλασιασμό δόσεων) για να δούμε αν συμφέρει κανείς να είναι βουλευτής ή πληβείος, συγνώμη εργαζόμενος (και για το λόγο αυτό προνομιούχος) ήθελα να πω.

Γιατί, αν εγώ που δεν ήμουν της γενιάς των 700 ευρώ, αμείβομαι με ένα ποσό κάπου εκεί γύρω και θεωρούμε προνομιούχος, είναι δυνατό ο βουλευτής με 5.000 ευρώ το μήνα να νοιώθει κι αυτός προνομιούχος σαν εμένα; Ε όχι δεν είναι!!!

Είναι για κλάματα, πολλά γέλια μαζί με κλάματα, πολλά κλάματα όμως.

Ξέρετε τι έξοδα λειτουργίας και παράστασης έχει ο βουλευτής; Έχει γραφεία τα οποία τα πληρώνει από τη τσέπη του, έχει ψηφοφόρους που τους πληρώνει από τη τσέπη του, έχει δάνεια που τα πληρώνει από τη τσέπη του, έχει… αυτά. Τα άλλα που έχει, αυτοκίνητα, τηλέφωνα, ενέργεια, μεταφορές, μετακινήσεις, τα πληρώνει το κράτος… «Είδατε κανέναν βουλευτή να έχει σταματήσει να είναι βουλευτής και να είναι πλούσιος;», είναι το ατράνταχτο και αδιαμφισβήτητο επιχείρημα της κοινοβουλευτικής πενίας.

«Η πενία τέχνας κατεργάζεται», λέει ο μορφωμένος λαός μας. Και επειδή η τέχνη του βουλευτή τα περισσότερα χρόνια ήταν, είναι και θα είναι το παραμύθι, μη δίνεται και πολύ βάση στα όσα περί πενίας του είδους ακούτε. Προσπεράστε τα.

Είναι οι καιροί τώρα, που ούτε οι βουλευτές περνούν καλά, ούτε κι εμείς. Μόνο που εμείς περνάμε πολύ χειρότερα κι ας είμαστε οι εργοδότες τους. Το ‘χει η μοίρα των καλών αφεντικών αυτό. Οι ίδιο να μένουν νηστικοί αρκεί να είναι χορτάτοι οι υπάλληλοι.

---

Λευτέρης Τηλιγαδας
«Agrinio 365» Media Group | AgrinioTimes.gr, Antenna-Star.gr