Γ. Βαρεμένος: Η ανεξαρτησία, η εδαφική ακεραιότητα και η δημοκρατία πάνε μαζί

«Το Θέρμο και ο Άη Στράτης υπήρξαν στο παρελθόν τόποι εξορίας και αυτό πρέπει να μας υπενθυμίζει ότι η εδαφική ακεραιότητα, η ανεξαρτησία και η δημοκρατία πάνε μαζί ως διαχρονικές αξίες», τόνισε ο αντιπρόεδρος της Βουλής, βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας Γιώργος Βαρεμένος για την αδελφοποίηση των δύο Δήμων που έγινε στο πλαίσιο των εκδηλώσεων μνήμης για τους πεσόντες αεροπόρους που οργάνωσε το σαββατοκύριακο ο Δήμος Θέρμου.

«Αισθάνομαι τη συμμετοχή μου αυτή», είπε στην ομιλία του ο Γιώργος Βαρεμένος που εκπροσώπησε στις εκδηλώσεις τη Βουλή των Ελλήνων, «ως έμπρακτη έκφραση τιμής σε όσους έπεσαν υπερασπιζόμενοι την εδαφική ακεραιότητα και την ανεξαρτησία της χώρας. Έχω επισκεφθεί το μνημείο του Νίκου Σιαλμά στον Άη Στράτη δύο φορές, την μία πεζοπορώντας ανηφορικά ως την άλλη άκρη του νησιού και τη δεύτερη με ελικόπτερο, ως πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών και Άμυνας της Βουλής. Και μπορώ να σας πω ότι μόνον όποιος βρεθεί εκεί πάνω και ακούσει τον αέρα να σφυρίζει πάνω από το απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου, που υπήρξε η κοιτίδα ενός πολιτισμού αιώνων, μπορεί να νιώσει βιωματικά τι υπερασπίζονται οι πιλότοι».

Αναφέρθηκε στις κατά καιρούς επισκέψεις του σε μονάδες της Πολεμικής Αεροπορίας, κατά τις οποίες, όπως υπενθύμισε, «έχω πει απευθυνόμενος στους άνδρες ότι η Πολιτεία δεν ξεχνά -και δεν πρέπει να ξεχνά- τις δύσκολες συνθήκες κάτω από τις οποίες ενεργούν, τις ελλείψεις που υπάρχουν, ακόμη και τις επιπτώσεις της κρίσης σε ένα ευρύτερο φάσμα». Ωστόσο, πρόσθεσε, «επιτρέψτε μου να πω ότι της τελικής κρίσης προηγήθηκε μια ευρύτερη, με την αλλοίωση και την ανατροπή των αξιών. Στην εποχή της επίπλαστης ευμάρειας, της επιδειξιομανίας, όταν κάποιος αυτοπροσδιοριζόταν όχι από το ποιος είναι, αλλά από το τι αυτοκίνητο οδηγεί, επικράτησε η επιφάνεια έναντι της ουσίας και το εφήμερο έναντι του διαχρονικού. Όλοι ξέρουμε πώς, ποιοι και τι μας οδήγησε στην κρίση, από την οποία προσπαθούμε με νύχια και με δόντια να βγούμε και ευελπιστούμε ότι κάναμε ένα σημαντικό βήμα για την έξοδο από αυτήν».

Και κατέληξε: «Για να βγούμε οριστικά από την κρίση και να μην επιστρέψουμε στις αβελτηρίες μας, πρέπει να εγκύψουμε στις διαχρονικές πολιτιστικές μας αξίες και να μην τις επικαλούμαστε απλώς ως άλλοθι. Πατριωτισμός είναι να αγαπάς με πάθος την πατρίδα σου και τον πολιτισμό της, ιδίως στις δύσκολες στιγμές. Πατριδοκαπηλία είναι να μισείς τις πατρίδες των άλλων, για να αναδείξεις ότι, τάχαμου, είσαι άτεγκτος πατριώτης».