Ο Γ. Βαρεμένος για την κραυγή αγωνίας των ιχθυοκαλλιεργητών: Ακούει κανείς;

Ούτε φωνή ούτε ακρόαση από τα αρμόδια υπουργεία παρά τις επιστολές και τις επείγουσες εκκλήσεις της Ένωσης Μικρομεσαίων Ιχθυοκαλλιεργητών, μετά την κατάρρευση των αγορών και τη δραστική μείωση εξαγωγών και τιμών, σε ένα κλάδο που είναι εξωστρεφής και εξάγει το 80% της παραγωγής. 

Πέρα από τα οικονομικά προβλήματα, είναι επείγουσα η ανάγκη αραίωσης των ιχθυοπληθυσμών, προκειμένου να αποφευχθούν φαινόμενα ασθενειών και θνησιμοτήτων, ενώ η απάθεια των αρμοδίων, τείνει να πάρει το χαρακτήρα νοσογόνου αδιαφορίας. Πολύ περισσότερο που στην εποχή που διάγουμε εισάγεται ο νέος γόνος για τη μελλοντική παραγωγή. 

Η ανάγκη αποθεματοποίησης προβλέπει κόστη απολέπισης, καθαρισμού, μεταφοράς και αποθήκευσης. Η κυβέρνηση είναι καιρός να ασχοληθεί με το πρόβλημα, χωρίς να εξαντλήσει το ενδιαφέρον της στους δύο «μεγάλους» και να αφήσει τους μικρομεσαίους, που αποτελούν τον κορμό της οικονομικής-περιφερειακής δραστηριότητας, να παλεύουν αβοήθητοι στη θάλασσα της αδιαφορίας. Δεν μιλάμε για ζόμπι, μιλάμε για εξαγωγικές επιχειρήσεις.