Ο Χρ. Σιάσος στο AgrinioTimes.gr: «Μεράκι για προσφορά στον τόπο που γεννήθηκα»

Χρήστος Σιάσος: «Οι Ηθικές Αρχές δεν διδάσκονται, αντλούνται μέσα από την οικογένεια, την Εκκλησία, την πολιτεία. Αν αυτοί οι τρεις πυλώνες ομονοήσουν σε θέματα Αξιών, η κοινωνία μας, οι νέοι μας, σίγουρα θα βρουν ήρεμο λιμάνι».

Η γνωριμία μου με τον καθηγητή και συγγραφέα Χρήστο Σιάσο έγινε στην παρουσίαση του τελευταίου του βιβλίου «Αιτωλοακαρνάνες που έπεσαν το 1821», στις 23 Οκτωβρίου 2021 στο Επιμελητήριο Αιτωλοακαρνανίας. Παρακολούθησα τους ομιλητές να μιλούν με εκτίμηση και αγάπη για εκείνον και το πολυσύνθετο έργο του, το οποίο έχει συμβάλει καθοριστικά στην διατήρηση της ιστορικής και Εθνικής μας μνήμης και αποτελεί παρακαταθήκη για το μέλλον.

Ο κ. Χρήστος Σιάσος είναι ένας άνθρωπος που αποπνέει ηρεμία, γνώση και σεβασμό. Ξεχωρίζει για την αμεσότητα και την αυθεντικότητά του, για την ευγένεια και το ήθος του. Διέκρινα την μεγάλη του αγάπη για τον τόπο μας και την ανεξάντλητη διάθεσή του να προσφέρει σ’ αυτόν και τους ανθρώπους του, μα πάνω από όλα συγκινήθηκα με την πίστη, την προσδοκία και το όραμα που κρατά μέσα του για το μέλλον των Ελληνόπουλων, τα οποία ο ίδιος έχει διδάξει με αφοσίωση, υπευθυνότητα και ελπίδα.

Συνέντευξη στη Νάντια Μπούτα

Ο καθηγητής και συγγραφέας Χρήστος Σιάσος γεννήθηκε στο Κάτω Κεράσοβο Αγρινίου.

Ολοκλήρωσε τις Γυμνασιακές του Σπουδές στον Πειραιά και στη συνέχεια σπούδασε Μηχανολόγος στην Αθήνα. Διορίστηκε στην Β/θμια Εκπαίδευση το 1973, δίδαξε σε σχολεία της Αθήνας και του Νομού μας καθώς και στο ΑΤΕΙ Μεσολογγίου.

Υπηρέτησε την Δημόσια Εκπαίδευση ως Τομεάρχης, ως Λυκειάρχης και ως Προϊστάμενος Τεχνικής Εκπαίδευσης, ενώ υπήρξε μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής Παιδείας και της Νομαρχιακής Λαϊκής Επιμόρφωσης Νομού Αιτωλοακαρνανίας.

Σήμερα, συμμετέχει ενεργά σε Διοικητικά Συμβούλια Συλλόγων, Συνδέσμων και Φορέων, διοργανώνοντας παράλληλα, Συνέδρια, Ημερίδες και Εκδηλώσεις Πολιτιστικού περιεχομένου.

Έχει συγγράψει πέραν των δεκαπέντε βιβλίων, της ειδικότητάς του, και άλλα βιβλία με ξεχωριστή θεματολογία αναδεικνύοντας και προβάλλοντας την ιδιαίτερη Πατρίδα του.

Αρθρογραφεί σε Εφημερίδες, Περιοδικά, έντυπα και ηλεκτρονικά, τοπικού, Αθηναϊκού και Εκκλησιαστικού τύπου, σχολιάζοντας θέματα καθημερινότητας, πολιτιστικά, λαογραφικά, εκπαιδευτικά, θρησκευτικά. Για την αρθρογραφία του, έλαβε τιμητικές διακρίσεις από διάφορους φορείς και Εφημερίδες.

Κύριε Σιάσο, πείτε μου λίγα πράγματα για την ιδιαίτερη Πατρίδα σας και τις μνήμες από τα παιδικά σας χρόνια.

Ιδιαίτερη πατρίδα μου είναι το Κάτω Κεράσοβο Αγρινίου. Εκεί γεννήθηκα και εκεί ολοκλήρωσα τις εγκύκλιες σπουδές μου. Βοηθούσα τους γονείς μου στις γεωργικές καλλιέργειες στον καπνό, στις ελιές και αλλού. Δύσκολες εποχές και  δύσκολη η διαβίωση για την πολύτεκνη οικογένειά μας.

Στον Πειραιά τελείωσα το εξατάξιο Ζάννειο Πειραματικό Τεχνικό Γυμνάσιο ακoλουθώντας τον Μηχανολογικό Τομέα και στη συνέχεια ολοκλήρωσα τις σπουδές μου αποκτώντας το πτυχίο του Μηχανολόγου Μηχανικού.

Διορίστηκα στην Β/θμια Εκπαίδευση και υπηρέτησα για πολλά χρόνια σε Σχολεία της Αθήνας και της Αιτωλοακαρνανίας.

 Η νοσταλγία για την πατρίδα μου τόσο σε μένα όσο και στην οικογένειά μου ήταν δεδομένη. Η μεγάλη απόφαση «επαναπατρισμού μας» ολοκληρώθηκε. Οι μνήμες των παιδικών μου χρόνων αναβίωσαν ξανά στο μυαλό μου με συχνές επισκέψεις στο χωριό μου.

Επί σειρά ετών αρθρογραφείτε σε εφημερίδες και έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά, σχολιάζοντας θέματα καθημερινότητας, πολιτιστικά, λαογραφικά, εκπαιδευτικά κ.λ.π. Τι είναι αυτό που σας ώθησε στο να θελήσετε να μοιραστείτε τις σκέψεις και τις εμπειρίες σας με άλλους ανθρώπους και τι σας προσφέρει αυτή η σχέση σας με το αναγνωστικό σας κοινό;

Η αρθρογραφία μου ξεκίνησε από το Γυμνάσιο, καθ’ ότι, η φιλόλογος  καθηγήτριά μας στην Ε’ τάξη, μας δίδαξε πως θα συντάξουμε μια συνέντευξη και γενικά ένα άρθρο. Με τα χρόνια, άρχισα  να αρθρογραφώ και να συντάσσω σταυρόλεξα που τα πήγαινα σε εφημερίδες των Αθηνών.

Με το που ήρθα στην πατρίδα μου και έχοντας μαζί μου το «μικρόβιο» της έρευνας, άρχισα να γράφω άρθρα μείζονος σημασίας.

Η ενασχόλησή μου με τα κοινά με βοήθησε στο να «ανακαλύψω» θέματα που θα έφερναν μια νότα αισιοδοξίας στους συμπολίτες μου για παραπέρα προβολή και ανάπτυξη της Πατρίδας μου, αφού το θέμα μου θα έπαιρνε το δρόμο της υλοποίησης. 

Με τον ερχομό της ηλεκτρονικής ενημέρωσης, άρθρα μου δημοσιεύονται σε διάφορες ηλεκτρονικές εφημερίδες. Με ευχαριστεί ιδιαίτερα που λαμβάνω στο mail μου επιστολές από πατριώτες μας του Εξωτερικού. Χωρίς να κουράζω, σας καταθέτω τίτλους άρθρων μου που βρήκαν καθολική αποδοχή, όπως:   

α) Η Ευρωπαϊκή Προσκυνηματική Διαδρομή των Ιερών Λειψάνων του Αγίου Νικολάου, Επισκόπου Μύρων της Επαρχίας Λυκίας και το πέρασμα αυτών από την Αιτωλοακαρνανία.

β) Αφιέρωμα στον  Άγιο Καλλίνικο Μητροπολίτη Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας. 

γ) Ονομασία  σήραγγας «Κλόκοβας» Ναυπάκτου σε «ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ»

δ) Το μονοπάτι των Εξοδιτών: Μύθος ή πραγματικότητα

Γενικά η θεματολογία μου έχει πρωτότυπη αναφορά και είναι ένας λόγος που ευχαριστεί τον αναγνώστη. Στο σημείο αυτό να πω ότι για τα γραφόμενά μου ουδέποτε έλαβα κάποια ανταμοιβή.

Πότε γράψατε το πρώτο σας βιβλίο;

Το πρώτο μου βιβλίο με τίτλο «Αντοχή των Υλικών», το έγραψα  το 1975 σε μεμβράνη οινοπνεύματος και τυπώθηκε σε πολύγραφο της εποχής. Το έδινα  δε δωρεάν στους μαθητές μου καθ’ ότι δεν υπήρχε στα βιβλιοπωλεία. Το ίδιο έκανα και με τους σπουδαστές του ΑΤΕΙ Μεσολογγίου με αντίστοιχα βιβλία της ειδικότητάς μου.

Πέραν από τα βιβλία της ειδικότητάς σας ως Μηχανολόγος, ασχοληθήκατε με την συγγραφή βιβλίων για την ιστορία του τόπου μας με μεράκι και ευσυνειδησία. Τα έργα σας είναι προϊόντα πολυετούς εμπεριστατωμένης μελέτης και έρευνας και εμπλουτίζουν την βιβλιογραφία που αναφέρεται στην τοπική ιστορία. Πόσος χρόνος απαιτείται για την ολοκλήρωση ενός τέτοιου έργου και από πού αντλείτε τα στοιχεία που καταγράφετε;

Για τη συγγραφή των βιβλίων μου μπορούμε να μιλάμε ατέλειωτες ημέρες, όμως, συνοπτικά σας λέω ότι, από τους τίτλους των βιβλίων μου θα διαπιστώσετε ότι η θεματολογία μου είναι πρωτότυπη και αναφέρονται στην αγαπημένη μου Πατρίδα.

Μετά από την παρουσίασή τους, στην Αθήνα, στο Αγρίνιο, στο Μεσολόγγι, στη Ναύπακτο, στη Βόνιτσα, στη Γραμματικού, στο Θέρμο, έγιναν αμέσως γνωστά στο αναγνωστικό κοινό. Δεν θα τα βρει κανείς σε βιβλιοπωλεία παρά μόνο σε μένα.

Η συλλογή πληροφοριακού και φωτογραφικού υλικού είναι μια «επώδυνη» και χρονοβόρα υπόθεση για μένα καθ’ ότι υπήρχαν και άλλες υποχρεώσεις, οικογένεια, Σχολείο, Σύλλογοι, κοινωνικές υποχρεώσεις, όμως, υπήρχε μέσα μου η δύναμη της θελήσεως, υπήρχε το μεράκι και η αγάπη για προσφορά στον τόπο που γεννήθηκα.

Η πλούσια βιβλιογραφία που απέκτησα, οι επισκέψεις μου σε διάφορες Πανεπιστημιακές βιβλιοθήκες, στα Γενικά Αρχεία του Κράτους, στα Μοναστήρια και στις δια ζώσης επισκέψεις μου με τους Μοναχούς, ήταν οι μεγαλύτερες πηγές μου.

Στην παρουσίαση του τελευταίου σας βιβλίου «Αιτωλοακαρνάνες που έπεσαν το 1821», είπατε ότι ολοκληρώσατε μια εργασία «για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι». Ποια είναι τα μηνύματα που περνούν στους αναγνώστες σας και κατά πόσο πιστεύετε ότι έργα σαν αυτό συμβάλουν στην διατήρηση της ιστορικής και Εθνικής μας μνήμης; 

Η Πατρίδα μας και όλος ο Ελληνισμός αυτή τη χρονιά γιορτάζει τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση του 1821. Δεν θα αναφερθώ στα γεγονότα της εποχής εκείνης, θα πω όμως ότι η Ελλάδα μας τις τελευταίες δεκαετίες εξακολουθεί να βρίσκεται ανάμεσα σε «συμπληγάδες πέτρες».

Δημογραφικό, οικονομία, μεταναστευτικό, ο εξ ανατολών γείτονάς μας, κλιματική αλλαγή, η πανδημία, η εγκληματικότητα, είναι «πληγές» που δύσκολα γιατρεύονται!!!

Η νεολαία μας, παρ’ όλες τις αντίξοες συνθήκες, προσπαθεί να «σταθεί στα πόδια της». Μέσα από αυτό το βιβλίο μου προσπαθώ να περάσω το μήνυμα του Πρωθυπουργού Χαρίλαου Τρικούπη που είπε: «Η Ελλάς προώρισται να ζήση και θα ζήση».

Πως θα χαρακτηρίζατε τη νέα γενιά; Πιστεύετε ότι σέβεται τις Ηθικές Αρχές και τις θεμελιώδεις αξίες που θέλετε να αναδείξετε μέσα από το συγγραφικό σας έργο;

Η νεολαία μας, όπως πιο πάνω είπα, βρίσκεται αρκετά προβληματισμένη. Δεν είμαι εγώ αυτός που θα πω: «Τις πταίει» που υπάρχει στο λεξιλόγιό μας από το 1874. Οι νέοι της εποχής μας μπορούν να βρουν το βηματισμό τους, έχουν παραδείγματα να μιμηθούν αρκεί να το θελήσουν και να μην κυριαρχούνται από τον «ωχαδερφισμό».

Οι Ηθικές Αρχές που αναφέρεσθε δεν διδάσκονται, αντλούνται μέσα από την οικογένεια, την Εκκλησία, την πολιτεία. Αν αυτοί οι τρεις πυλώνες ομονοήσουν σε θέματα Αξιών, η κοινωνία μας, οι νέοι μας, σίγουρα θα βρουν ήρεμο λιμάνι.

Δεν θα πρέπει να τα ισοπεδώσουμε όλα, υπάρχουν περιθώρια και δεν πρέπει να τα εξαντλούμε με το πρώτο «παραπάτημα».    

Σήμερα -στην εποχή της εύκολης ηλεκτρονικής πληροφορίας και ψυχαγωγίας- ο Έλληνας διαβάζει βιβλία, ή όλη αυτή η μεγάλη τεχνολογική εξέλιξη που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια στη ζωή μας, τον έχει απομακρύνει από το βιβλίο;

Δεν θα το τολμούσα να πω ότι η νέα τεχνολογία έχει απομακρύνει τον αναγνώστη από τον έντυπο τύπο.

Αν σταθούμε στο: «Τα γραπτά πάντα μένουν» θα έλεγα ότι το βιβλίο πάντα θα διαβάζεται, όμως οι συγκυρίες της εποχής, οικονομικά προβλήματα, πανδημία, είναι κάποιοι από τους  παράγοντες που σε απομακρύνουν, πιστεύω πρόσκαιρα, από το βιβλίο. Ένα καλό βιβλίο πάντα τον αναγνώστη θα τον προσεγγίζει. 

Έχετε εργαστεί για πολλά χρόνια ως εκπαιδευτικός, έχετε διατελέσει Λυκειάρχης και έχετε υπηρετήσει ως μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής Παιδείας και της Νομαρχιακής Λαϊκής Επιμόρφωσης Αιτωλοακαρνανίας, με πνεύμα συνεργασίας και υπευθυνότητας. Η παιδεία είναι η ραχοκοκαλιά της κάθε κοινωνίας, και το καλύτερο μέσο, μέσα από το οποίο οι κοινωνίες μεταμορφώνονται σε κάτι καλύτερο. Παρ’ όλες τις όποιες τροποποιήσεις έχουν γίνει από τις κυβερνήσεις εδώ και δεκαετίες, δεν έχουμε δει ουσιαστικές αλλαγές στο χάρτη της παιδείας. Ο κορμός του συστήματος παραμένει ο ίδιος και το εκπαιδευτικό σύστημα της Ελλάδας, εξακολουθεί να πάσχει από διαχρονικά προβλήματα. Πιστεύετε ότι υπάρχουν θετικά στοιχεία στο σημερινό Εκπαιδευτικό σύστημα, τα οποία μπορούν να αξιοποιηθούν ως βάση για την εξυγίανσή του και ποιοι πιστεύετε ότι είναι οι τομείς που επιδέχονται βελτίωσης;

Έχετε απόλυτα δίκιο και σίγουρα οι κοινωνίες πρέπει να μεταμορφώνονται προς το καλύτερο.

Υπηρέτησα 38 χρόνια στην Β/θμια και Γ/θμια Εκπαίδευση, οι εναλλαγές των Υπουργών ακόμα και του ίδιου Κυβερνητικού σχηματισμού έφερναν και διαφορετικά εκπαιδευτικά συστήματα, λάθος μεγάλο.

Συμμετείχα σε επιτροπή του Υπουργείου Παιδείας και η θέση μου ήταν να γίνει ένας νόμος ο οποίος να έχει ορίζοντα εικοσαετίας, προχωρήσαμε, την επαύριο… «ανετράπη». Ο σπουδαστής, ο γονιός, ο Δάσκαλος σε τέτοιες περιπτώσεις είναι πάντα χαμένος…

Δεν μπορώ να αξιολογήσω το σημερινό Εκπαιδευτικό σύστημα, μπορώ όμως να πω ότι ήταν θετικός ο διορισμός μονίμων εκπαιδευτικών που άργησε για μια δεκαετία!!!   

Πείτε μου κάποια πράγματα για την οικογένειά σας…

Την οικογένειά μου την ευχαριστώ γιατί μου συμπαραστέκεται σε κάθε μου προσπάθεια και φυσικά ανταποδίδω και εγώ τα δέοντα.

Πώς περνάτε τον ελεύθερο χρόνο σας; Υπάρχουν κάποιες δραστηριότητες με τις οποίες θα θέλατε να ασχοληθείτε;

Θα τολμούσα να πω ότι ελεύθερο χρόνο δεν βρίσκω εύκολα. Ο λόγος είναι που έχω την ευθύνη λειτουργίας δύο Συλλόγων, καθ’ ότι είμαι Πρόεδρος του Συνδέσμου Αιτωλοακαρνάνων «ΟΣΙΟΣ ΕΥΓΕΝΙΟΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ» και του Συλλόγου Οικοπεδούχων στο Μολύκρειο Ναυπακτίας.

Η μόνη δραστηριότητα που μου αρέσει να ασχοληθώ είναι, κάποια ημέρα της εβδομάδας να βρεθώ στο χωριό μου, για να ηρεμήσω δίπλα στο τζάκι την εποχή αυτή.  

Ποιοι είναι οι στόχοι σας για το μέλλον;

Στόχοι μου είναι: Άμεσα να λάβουμε την απόφαση του Υπουργού για την ονομασία της Κλόκοβας σε «ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ» που ως Σύνδεσμος την έχουμε εντάξει στα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση.

Η Πολιτεία να φροντίσει για την «διάνοιξη» του μονοπατιού των Εξοδιτών.

Να ολοκληρώσω το νέο μου βιβλίο με τίτλο: «Άγιος Καλλίνικος, ο Επίσκοπος Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας» και στη συνέχεια να ασχοληθώ γράφοντας για τον εαυτό μου.

Ευχαριστώ για την φιλοξενία! Ειλικρινά βρήκα αρκετά ενδιαφέρουσες τις ερωτήσεις σας!    

---

Λίγα λόγια για το βιβλίο «Αιτωλοακαρνάνες που έπεσαν το 1821 – Ιερές Μορφές Ηρωικών Αγώνων» του καθηγητή και συγγραφέα κ. Χρήστου Σιάσου:

Η έκδοση του βιβλίου «Αιτωλοακαρνάνες που έπεσαν το 1821 – Ιερές Μορφές Ηρωικών Αγώνων» του καθηγητή και συγγραφέα Χρήστου Σιάσου συμπίπτει με τον εορτασμό των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση του 1821. Η εργασία του αυτή είχε δημοσιευθεί επί σειρά ετών στον έντυπο τύπο, στο Αγρίνιο, στο Μεσολόγγι και στη Αθήνα. Είναι μια εργασία που μας δίνει ολοκληρωμένη την εικόνα της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 στην Αιτωλοακαρνανία.

Στις 456 σελίδες του βιβλίου που είναι κοσμημένες με πλήθος από φωτογραφίες, πορτρέτα Αιτωλοακαρνάνων Οπλαρχηγών, όπως ο Φρούραρχος Μεσολογγίου Αθανάσιος Ραζηκότσικας, ο Νότης και ο Μάρκος Μπότσαρης, ο Δημήτρης Μακρής, ο Αναστάσιος Μαγγίνας, ο Κίτσος Τζαβέλλας, ο Νίκος Στουρνάρης, ο Γιώργος Βαρνακιώτης, ο Πέτρος Ντόβας, ο Γρηγόρης Λιακατάς, ο Δημογέροντας Χρήστος Καψάλης, το Σιδηρούν Αριστείο του Κώστα Κρήτα από τη Γουριά με ημερομηνία 27 Σεπτεμβρίου 1844, πινάκες μεγάλων ζωγράφων της εποχής όπως, η «Ελλάς ευγνωμονούσα» του Θ. Βρυζάκη, που κοσμεί το εξώφυλλο του βιβλίου, «η Ντάπια του Φραγκλίνου» που κοσμεί το οπισθόφυλλο του βιβλίου, «ο θάνατος του Μάρκου Μπότσαρη» του Λουδοβίκου Λιππαρίνι, «Ελληνίδες εκλιπαρούν την Παναγία μας» του Άρη Σέφερ, «η Ελευθερία οδηγεί το Λαό» του Ευγ. Ντελακρουά, «η Δολοφονία του Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια» έξω από τον Ιερό Ναό του Αγίου Σπυρίδωνα στο Ναύπλιο, «το Κρυφό σχολειό στην Αγία Παρασκευή στο Θέρμο» και άλλες.

Το όλο έργο καλύπτει ιστορικά τρείς μεγάλες ενότητες:

Στη πρώτη ενότητα ο συγγραφέας μας αναφέρει για την συμβολή του Κλήρου πριν και κατά τη διάρκεια του Αγώνα. «…Δεσποτάδες, καλόγηροι, κληρικοί, όρμησαν κατά του αλλόθρησκου, του αλλογενή κατακτητή, του Τούρκου.  Άρπαξαν το Άγιο Δισκοπότηρο και το τουφέκι και βάδισαν αντάμα στα Άγια χώματα της Ιστορίας μας, στην Άγια Λαύρα, στην Αλαμάνα, στην Τρίπολη, στο Μεσολόγγι, στο Βραχώρι, στο Μακρυνόρος, παντού… Μοίραζαν μαζί με το μπαρούτι και αντίδωρο, σκόρπιζαν Πίστη και Ελπίδα…».

Στη συνέχεια αναφέρονται όλα τα μοναστήρια της Αιτωλοακαρνανίας που είχαν ενεργό συμμετοχή καθ’ όλη την προετοιμασία και στη συνέχεια καθ’ όλη τη διάρκεια της Επανάστασης του 1821, καταθέτοντας συγχρόνως και την ιστορία του κάθε μοναστηριού. «…Μέσα από τα μοναστήρια και τα Κρυφά Σχολειά, οι ρασοφόροι κληρικοί αναμοχλεύανε στη στάχτη του σκλαβωμένου γένους τους σπινθήρες της πνευματικής φωτιάς που είχε ανάψει η φλόγα του Βυζαντίου. Το Κρυφό Σχολειό διατήρησε Θρησκεία και γλώσσα, ήθη και παραδόσεις, ήθος, ενότητα, αλληλεγγύη και την ελπίδα της λευτεριάς…».

Ακολουθεί με αλφαβητική σειρά η καταγραφή εκατοντάδων ονομάτων προγόνων μας με συνοπτική βιογραφική ιστόρηση για τον καθένα, στις μάχες που πολέμησε που σκοτώθηκε και τι η Πατρίδα του πρόσφερε μετά το θάνατό του.

Στην τρίτη ενότητα του βιβλίου αναγράφονται όλοι οι Φιλέλληνες που ήρθαν από τη χώρα τους για να λάβουν μέρος στον αγώνα των Ελλήνων κατά του Τούρκου κατακτητή. Υπάρχουν τα βιογραφικά τους, ο τόπος που πολέμησε και σκοτώθηκε ο καθένας.

---

Συνέντευξη: Νάντια Μπούτα

«Agrinio365» Media Group | AgrinioTimes.gr – Antenna-Star.gr