Υπέρ της διασποράς μεταναστών στην ηπειρωτική Ελλάδα ο Σπ. Λιβανός

Ζητά από τους Έλληνες να δείξουν αλληλεγγύη και ανθρωπιά

Το μεταναστευτικό ζήτημα αποτελεί την κορυφαία πρόκληση στην παγκόσμια πολιτική σκηνή. Ένα μεγάλο ζήτημα, που η Ελλάδα λόγω της γεωγραφικής θέσης της καλείται να διαχειριστεί, χωρίς όμως να μπορεί μόνη της να επιλύσει. Η προφανής εργαλειοποίηση του ζητήματος από την Τουρκία, που χρησιμοποιεί τις μεταναστευτικές ροές ως μέσο άσκησης πολιτικής πίεσης προς την Ευρώπη επιδεινώνει το πρόβλημα. Η απάντηση μας πρέπει να κινείται σε 3 άξονες.

Πρώτον,
τη διεθνοποίηση του προβλήματος. Μετά και τις παρεμβάσεις του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, η σχετική συζήτηση έχει ξεκινήσει. Με τη Συμφωνία της Μάλτας επήλθε μια κατ’ αρχήν συμφωνία για την κατανομή των προσφύγων που θα αποβιβάζονταν στις ακτές της Μάλτας και της Ιταλίας. Οι συνομιλίες μεταξύ των G6 για το μεταναστευτικό και το σχέδιο περί χορήγησης ασύλου και σε χώρα διαφορετική από αυτή της πρώτης υποδοχής, που παρουσίασε ο Γερμανός Υπουργός Ζέεχοφερ, απηχούν τις ελληνικές θέσεις για την αναδιάρθρωση του Δουβλίνου.

Δεύτερον,
την αυστηροποίηση και επιτάχυνση των διαδικασιών απονομής ασύλου, που είναι κυρίαρχη κυβερνητική επιλογή. Η ψήφιση του νομοσχεδίου για τη «Διεθνή Προστασία» αποτέλεσε ένα σημαντικό βήμα. Ήδη οι έλεγχοι των συνόρων έχουν εντατικοποιηθεί, ενώ δρομολογείται η κατασκευή κλειστών προαναχωρησιακών κέντρων, για τη διαμονή και απέλαση των μη δικαιούντων άσυλο. Παράλληλα απαιτούνται και συμπληρωματικά μέτρα, όπως 1) η δυνατότητα διαχείρισης κονδυλίων για το μεταναστευτικό από εναλλακτικούς φορείς, όπως οι δήμοι, 2) η επανεξέταση του πλαισίου δράσης της Frontex, ώστε να περιπολεί και εντός των τουρκικών υδάτων και 3) η αύξηση της πίεσης προς τις πρεσβείες των κρατών προέλευσης των μεταναστών και η σύναψη διμερών συμφωνιών με τα κράτη αυτά, ώστε να διευκολυνθεί η διαδικασία απέλασης.

Τρίτον,
την επίδειξη ανθρωπισμού που προϋποθέτει την αλληλεγγύη όλων των Ελλήνων. Δεν μπορούμε να ζητάμε τη συνδρομή της Ευρώπης και εμείς να κωφεύουμε. Η κατάσταση στο Ανατολικό Αιγαίο χρήζει άμεσης αντιμετώπισης. Όλες οι περιοχές πρέπει να αναλάβουν το μερίδιο που τους αναλογεί. Ήδη έχει δρομολογηθεί από την Κυβέρνηση η μετεγκατάσταση των αιτούντων άσυλο προς την ενδοχώρα, με ισοκατανομή ώστε να μην ξεπερνούν το 1% του πληθυσμού ανά περιφέρεια. Παράλληλα, κρίσιμο είναι να ενισχυθούν οι δομές υγειονομικής περίθαλψης των περιοχών αυτών και να ληφθούν υπόψη και άλλα κριτήρια, όπως η οικονομική και τουριστική ανάπτυξη. Σε κάθε περίπτωση απαιτείται διαβούλευση και συνεννόηση με τους τοπικούς φορείς, ώστε να βρεθούν οι βέλτιστοι χώροι υποδοχής και η όλη διαδικασία να εξελιχθεί ομαλά, χωρίς αντιδράσεις. Σε δεύτερο επίπεδο είναι απαραίτητη η ένταξη στην τοπική κοινωνία και οικονομία όσων προσφύγων παραμείνουν τελικά στη χώρα μας και η μέριμνα για την εκπαιδευτική ένταξη των παιδιών.

Η επίλυση του μεταναστευτικού απαιτεί από την Κυβέρνηση γνώση, σχεδιασμό, προγραμματισμό και πολιτική βούληση, στοιχεία τα οποία η Ν.Δ. έχει αποδείξει ότι διαθέτει. Απαιτεί, όμως, και από την ελληνική κοινωνία κατανόηση, αλληλεγγύη και ανθρωπιά. Απαιτεί, κυρίως, από το πολιτικό προσωπικό σοβαρότητα και ψυχραιμία και όχι ισοπεδωτική και ανυποστήρικτη κριτική, μικροπολιτικές και λαϊκισμούς, από όποια πλευρά και εάν προέρχονται. Μακριά από επιθετικές και ανώριμες πρωτοβουλίες, επιπόλαιες και επικίνδυνες προκλήσεις. Όλοι οφείλουμε να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων προκειμένου να αντιμετωπίσουμε το μεγάλο αυτό ζήτημα, δείχνοντας τον απαιτούμενο σεβασμό στη διαφορετικότητα.”